Kafada Kazanmak
Bu iş oldu diyebilmek için en az 4-5 maç üstüste aynı oyunu oynayabilmek lazım. Molde deplasmanı iyi bir başlangıç oldu. Fiziksel açıdan yıpranmış durumdan 4 gün sonra Trabzon karşısına çıkıp o ezici oyunu oynamak da (60-65 dakika da olsa) iyiydi. Gaziantep deplasmanı bu durumun sürdürülebilirliğini görmek açısından çok önem kazanmıştı; özellikle de rakipler kazanmışken.
Meşhur Gökhan Zan olayı ile başlayan ve (hatırı sayılır camialar harici) ne işe yaradığını ve mantığını anlamadığım “ceza erteleme” olayı sanırım Pereira’nın daha önce karşılaştığı bir durum değildir. Düşünsene, Dünya Kupası çeyrek finalinde adamın kırmızı görüyor, aniden karar çıkıyor “hele bi yarı finalde oynasın, finale çıkamazsanız sonra bakarız”. Bu kime uygulanırsa uygulansın en hafif tabiri ile soytarıca alınmış bir karardır. Böyle keyfi ve dünyada yeri olmayan uygulamalar ancak ülke futbolunun dışarıda ciddiye alınmamasına neden olur. Ama zaten bu ülkede hangi konuda keyfe göre karar verilmiyor ki? Futbolda olmasa şaşardım…
Pereira maça son iki maçtaki gibi başlamak istedi ama olmadı. Gaziantep’in baskı yemeye karşı çözümü kontralarda topu mümkün olduğunca kenardan kullanıp defansın dengesini bozmak ve iki stoperin arasını açmak olduğunu söylemek lazım. Akıllıca bir taktik; üzerine bir de Volkan’ın Rüştü’yü aratmayan performansı da eklenince işler tersine döndü. Pereira’nın defansın bu sıkıntısına çözüm bulması şart yoksa başka takımlar da bu şekilde problem çıkartabilir. Sonra yarım saat kadar bir baskı, ilk 10 dakikada toplam 5 korner oldu maçta. Fenerbahçe’nin ileri alanda baskısı çok inaçlı gözükmedi. Üzerine Hasan Ali de atılınca baskı da azaldı zaten.
İkinci devrenin başında bu kez golü bulan Fenerbahçe oldu ama birkaç dakika geçmeden bu kez Diego’nun inanılmaz hatasıyla bir penaltı ve Gaziantep yine öne geçiyor. Bu tip gollerin yıkıcı etkisi daha fazla olur. Eksiksin, geridesin, eşitliği zar zor yakalamışsın, sonra bir penaltı ve hoop aynı yere geri dön. Hem fiziksel hem de psikolojik olarak yıkım. Buradan geri dönmek belki 2 kat daha zor. Çok açık söyleyeyim, özellikle Türkiye’de buradan geri dönmek için taktik tek başına yetmez.
Sonrasında takımın refleksi başlı başına maç kazanmakla eşdeğer; skordan bağımsız olarak. Mental olarak güçlü kalabilmek, galibiyet için ekstra efor sarfedebilmek bunlar kazanç hanesine yazılmalıdır. Fenerbahçe son iki maçtır skor ve oyun olarak istediğini almıştı. Bugün psikolojik olarak da kazanmış oldu. O açıdan değerlidir bugünkü maç. Değişen kabuk, Ağustos ayından bu yana galipken bile vermediği tepkiyi vermesini sağlıyor takımın. Bu mücadele devam ettiği sürece Fenerbahçe’nin finişi önde görmesi çok mümkün.
Yazarın diğer yazıları için tıklayın
mail : ertu.oner@abcspor.com
twitter : @ErtugrulOner
