ŞAMPİYON OYUNU
Beşiktaş adına ilk yarının son iki haftasına girilirken zorluk derecesi yüksek olarak nitelendirilebilecek son maçtı Karagümrük deplasmanı. Ligin istim üstündeki takımlarından biri olan rakibe ek olarak, bir de anlamsız şekilde maçın Olimpiyat stadına alınması Beşiktaşlıları tedirgin etmiyor değildi. Zira yaz mevsiminde bile futbol oynamaya elverişli koşullara sahip olmayan bu statta kış mevsiminde maç oynatmanın hiçbir mantığı yoktu, üstelik İstanbul içinde başka müsait statlar varken ve de her iki takım burada oynamak istemiyorken. Ancak federasyon hemen hemen tüm saçma kararlarında olduğu gibi yine garip bir ısrarla talepleri görmezden geldi. Neyse ki, iki üç gün önceki aşırı soğuklar bir nebze azalmıştı da oyunu fazla etkilemedi.
Maça dair düşündüren tüm bu detaylara karşın Beşiktaş takımının çıkıp tek kelimeyle “Şampiyon oyunu” oynayarak güle oynaya kazandığı bir maç seyrettik. Camia içinde dahi şampiyonluğa inanmayanlar kaldıysa, onların da tereddütlerini giderecek düzeyde bir futbolla rakibini sahadan sildi Beşiktaş ve son 8 maçta 7. galibiyetini elde etti.
Sergen Yalçın’ın ideal kadrosunda bu maça özel hafif sürpriz sayılabilecek iki tercihi vardı. Biri cezası biten Welinton’ın yerine derbide çok iyi oynayan Montero’ya tekrar forma vermesi, diğeri de sağ kanatta Ghezzal’ı kesip kanatları Larin ile beraber N’Koudou’ya teslim etmesiydi. Bunlar da çok sürpriz sayılmazdı gerçi, neticede bu oyuncular da bolca süre alan isimlerdi.
Beşiktaş ilk 20 dakika sahanın tek hakimiydi, %80’in üzerinde topla oynama oranının yanında, iki de net pozisyon yakaladı. N’Koudou ve özellikle Atiba’nın kaçırdığı net fırsatlar, golün erken bulup rahatlamaya mani oldu. 20’den sonra açılmaya başlayan Karagümrük takımı da bir iki tehlike yarattı, ancak çok etkili olamadılar. Beşiktaş ilk yarının son bölümüne girerken devreyi golle bitirme hedefiyle ataklarını sıklaştırdı, organize set hücumlarının sonucunda nihayet 44. dakikada sağ kanattan N’Koudou sürüklediği akında önce Mensah ile verkaç yaptı, sonra penaltı noktası civarında demarke kalan Aboubakar’ı çok güzel gördü. Kamerunlu yıldız düzgün bir vuruşla köşeyi görüp takımını öne geçirdi.
İkinci yarıya da aynı hızla girdi Kartallar. 50’de bu kez Mensah tamamen bireysel becerisiyle önce bir çalımla ceza sahasına daldı, sonra sol ayağıyla uzak köşeye harika bir plase göndererek farkı ikiye çıkarttı. Bu golden sonra evsahibi ekibin artık risk almaya başlayıp açılması muhtemeldi, ama onu bile yapacak gücü kendilerinde göremediler. Beşiktaş topun hakimiyetini hiç rakibine bırakmadı, bitmek tükenmek bilmeyen atak tazelemeler ile devamlı golü aradı. Kaçan çok sayıda net pozisyonun ardından 66. dakikada Larin kendi başlattığı pozisyonda Rıdvan’ı kaçırdı, genç oyuncunun sıfıra inmeden kendisine geri çıkardığı pası da uzak köşeye göndererek gollerini sürdürdü.
Sergen Yalçın’ın yönetimindeki Beşiktaş’ın en güzel tarafı, “bir iki gol attık bu kadar yeter” dememesi ve ilk golü bulduktan sonra artık durdurulması çok zor bir takım haline gelmesi. Nitekim Karagümrük de durduramıyordu, 70’te durdurulamayan isim yine Mensah’tı. Rakip defansı ipe dizdi, güzel bir ara pasıyla Aboubakar’ı kaleciyle karşı karşıya bıraktı. Onun vuruşunda kalecinin çeldiği topu da kendi takip etti ve maçtaki ikinci, takımının dördüncü golünü kaydetti.
Bu golden sonra Sergen hoca maçtaki ilk değişikliklerini yaptı, maçın yıldızı Mensah yerini Dorukhan’a; N’Koudou Gökhan Töre’ye ve Atiba da Ljajic’e bıraktı. Çok uzun bir aranın ardından sahalara dönen Adem Ljajic’in oynadığı 15-20 dakikalık süreçte durumunun hiç fena olmadığını gözlemledik. Belli ki hoca iyice hazır olmadan oynatmamayı tercih etmiş ve artık hazır durumda. Aldığı toplarla kontraatakları yönlendirişini görünce yeteneklerini ne kadar özlediğimi fark ettim. Güzel de bir gole imza attı ama ne yazık ki VAR’a takıldı. Beşiktaş’ın yarışta Ljajic gibi bir koza ihtiyacı var, sezon ortasında ondan umudu kesip yeni maceraya girmeyi gereksiz görüyorum. Sergen Yalçın’ın kazanamadığı oyuncu yok, eminim ondan da yararlanmayı bilecektir. Performasının durumuna göre de sezon sonu karar verilir zaten. Eğer Ljajic kullanılabilirse, ara transfer de sadece bir alternatif forvet takviyesiyle kapatılabilir düşüncesindeyim.
Sonradan girenlerden Gökhan Töre de formuna yaklaşmayı başladığını hissettirdi. Özellikle Aboubakar’ın Töre ve Ljajic gibi kaliteli ayaklarla sağlayabileceği uyum, çok güzel hayaller kurduruyor doğrusu. Takımdaki diğer isimleri tek tek değerlendirmeye gerek görmüyorum, herkes üzerine düşeni fazlasıyla yaptı. Aksayan tek bir oyuncu yoktu.
Beşiktaş yarıştaki rakiplerine gözdağı veren galibiyetler almaya devam ediyor. Liderliği de kolay kolay bırakacağa benzemiyor. Dilerim ki, en kısa sürede bu pandemi belasından kurtuluruz, stadımızda bu güzel takımı izleme ve destekleme şansına sahip olabiliriz. Eğer sezon sonuna kadar tribünlerden uzak kalırsak gerçekten çok yazık olacak…
mail: olcay.nurlu@abcspor.com
twitter: @olcynrlu
