GEÇMİŞ ZAMAN OLUR Kİ
Pek dönüp arkama bakmam. Geçmişe takılı kalmak benim tarzım değildir. Her yeni gün yeni bir şeyler yapmayı hedeflerim.
Basketbol oyunculuğu da benim için öyle bir şeydir. Sahalara veda ettiğim günden beri elime top almadım. Çocuklarımız için bir iki şut attığım oldu; benim sahadaki halimi sadece fotoğraflardan hatırlamasınlar diye…
İlerlemiş yaşına rağmen hala top peşinde koşanlara anlam veremiyorum. Son derece tehlikeli ve sağlığa zararlı. Beyin eski günleri hafızasında tutuyor ve aynı hareketleri yapması için vücuda emirler gönderiyor ancak bedenimiz o emirleri uygulayacak güce artık sahip olmuyor. Ben bunu bizzat yaşadım ve inanamadım. Basketbolu bırakalı sadece birkaç yıl olmuştu, en sevdiğim yer olan sol forvette topu aldım ve sonu smaçla biten klasik hareketimi yaptım. Sağ rewerse, sol bacak arası ve ortadan sağ turnike. Adımlarım bittiğinde sağ kolumun dirseğime kadar çemberin içinde olması gerekiyordu ama sadece serbest atış çizgisine ulaşabilmiştim. Steps yapmamak için son derece komik bir biçimde topu potaya fırlattım. Beynim hatırlıyordu ama artık vücudum kadir değildi…
Hayatımın sonuna kadar normal insanlardan daha güçlü ve dayanıklı olacağımdan eminim ama profesyonel sporcu olmak insan doğasının sınırlarını zorlamak demektir. Bu yüzden yaş ilerledikçe performansın düşeceğini peşinen kabul etmek gerekir.
Siz siz olun top oynayacağım diye bedeninizi fazla zorlamayın. Hele o abuk saatlerde oynanan halı saha maçlarının tam bir cinayet olduğunu asla aklınızdan çıkartmayın.
Bu kadar lafın üzerine çok komik bir şey söyleyeceğim. Yıllar sonra bugün TEKRAR SAHADA OLMAK İSTEDİM…
Ne yapabilirim bilmiyorum. Zıplasam çembere değebilir miyim? Attığım üçlüğü potaya yetiştirebilir miyim? Hiç kaçırmadığım serbest atışlarda aynı başarıyı gösterebilir miyim? Ama bildiğim tek bir şey var… Ne kadar kötü oynarsam oynayayım mutlaka KAZANIRIM… Nasıl mı? Çünkü bugün gerçekten o sahada olmak İSTİYORUM. Çünkü sahada sadece GERÇEKTEN İSTEYENLER KAZANIR. Kazanmak için gerçekten istemek yeter mi? Benim için yeter çünkü ben gerçekten istediğim şeyler uğrunda SAVAŞIRIM… Ben bugün GALATASARAYIM…
Bugün o formayı giyecek 12 genç aslana sesleniyorum. Kollarınız bir daha bu kadar güçlü, bacaklarınız bir daha bu kadar çabuk olmayabilir; o yüzden bugün varınızı yoğunuzu sahaya koyun ve tüm silahlarınızla savaşın. Yoksa siz de benim gibi 50’sinden sonra aklınızı kaybedip sahada olmak isteyebilirsiniz 🙂
Yazarın diğer yazıları için tıklayın
mail : cihat.levent@abcspor.com
twitter : @CihatLevent
