Bundan 12 sene öncesine gidiyorum ve seneler 2006’yı gösterirken tarih sayfalarında sadece tek bir Fenerbahçe Şampiyonluğu yazarken (o 1991’deki Larry Richard, Aliço, Hüsnü, Can Sonat, Levent Topsakal, Hakan Artış, Kemal Dinçer, Baba Necdetli kadro da dün gibi aklımda), 2006-07 sezonunda bugüne 12 senede tam 8 şampiyonluk daha eklendi kulüp müzesine..
İnsanoğlu hep daha fazlasını isteyen, tatminsiz bir varlık.. Branş farketmeksizin her FB şampiyonluğunda havalara uçan ben, nedense çok tepki veremedim bu aksamki şampiyonluğa. Ukalalık olacak ama belki sonucu belli diye, belki de kaçan Euroleague şampiyonluğu hala içimde yara diye..
Maç 3 hatta 2.periyot sonunda bitti aslında ama ne zaman salonda son çeyrekle beraber kutlamalar başladı ve resmi anlamda son düdük çalıp kupa kaptan Melih’in ellerinde kalktı, anca o zaman kendime gelip atmosferin içine girebildim gerçek anlamda..
Serinin ve sezonun analizine gerek yok. Herhalde taraflı tarafsız, en fanatik FB düşmanları da dahil!, bu toprakların (önceki 2 sezonda da olduğu gibi) bu sezonki “açık ara” en iyi takımıydı Obradovic’in Fenerbahçe’si..
Hem organizasyon, hem bütçe farkı, hem iki ayrı kadro çıkartsa ikisi de final oynayacak kalitede kadro derinliği, ülkemizin gördüğü ve göreceği en büyük basketbol dehası ile birleşince, tek maçlık elemelerde her türlü sürpriz olabilir ama hele de 4’de bitecek bir seride sonuç kaçınılmaz oldu tabii ki..
Ama Fenerbahçe Erkek Basketbol şubesinde çıta öyle bir yükseldi ki; ben kendi adıma, hasbelkader 1-2 kez Euroleague’de şampiyonluk kazanıp sonrasında buhar olacağımıza, senelerce o sularda yüzüp, istisnasız her sezon F4 havasını solumayı tercih ederim de, atmosferi delip geçen bu beklenti, gelinen çıta camiayı keser mi? Sıcağı sıcağına 25 Milyon taraftara “seneye ligi yine şampiyon bitirip, Euroleague finali oynayalım ve yine 2.bitirelim razı mısınız” diye bir anket yapılsa; herhalde imza atmayacak kişi sayısı atanın en az 4-5 katı olacaktır!.
Yani artık ana “hatta tek hedefi” var sarı lacivertilerin; Euroleague Şampiyonluğu..
3 sene üst üste final oynayıp sadece birinde kazandılar belki ama seyirci o kokuyu aldı, daha sezon başından yüklendikleri F4 biletleri de bunun kanıtı.. Yeni sezonda da adım gibi eminim; Baskonia’da da aynısını yaşayacağız, hatta belki daha fazlasını..
Seneye ve sonraki senelere dair beklentilerime gelince;
1.Öncelikle basında ” külliyen yalan olmasına” rağmen malum nedenlerce pompalanan Ali Koç-Obradovic problemini bir daha canlanmamak üzere mezara atmak için, usta koç ile hemen 2-3.. hatta bana kalsa 12-13 senelik sözleşme uzatılması..
2.Önce Ülker sonrasında Doğuş destekleri ile 30 Milyon Euroya yakın bir bütçeyle dönüyor bu şube.. Bunun devam etmesi için (Doğuş bırakacak dedikoduları gerçek mi bilmiyorum ama) gerekli sponsorlar ve küçülerek değil, tersine üstüne katarak zirve hedefinde koşar adım devam kararı..
3.Seyircinin de taşın altına elini sokup, kombinelere zaten hücum ediyorlar da, “maç seçmeksizin” o salonda ellerinden geldiğince devamlılık göstermeleri..
Fenerbahçe bir SPOR kulübü.. Başkaları gibi bunu sadece adettendir diye isminde taşıyan değil, her varolduğu şubede “başka başka rakiplerle” başa güreşen, milyonlarca dolar yatırım yapılan ve SPOR KULÜBÜ kelimesini üstüne basa basa hakkını veren, 21.yüzyılda erkek-kadın, basketbol-voleybol toplamında tam 29 ŞAMPİYONLUK kazanmış bir oluşum.. 1 Dünya ve 4 Avrupa Şampiyonluğu, 23 Türkiye Kupası zaferi ile onlarca Cumhurbaşkanlığı ve Süper Kupalar da ekstrası!
Bazıları Ali Koç ve ekibi, geliri giderinin onlarca katı olan bu şubelerde musluğu keser mi korkusunda ama bu yönetim değil artık bir alışkanlık, hatta kulüp kültürü Fenerbahçe’de.. Yani bu kupa ne ilk ne de son. Adım gibi eminim ki devamı gelecektir hatta vizyon, donanım, bağlantı ve kişisel maddi güç bazında yoruma açık olmayan bir kudrete sahip Ali Koç’la daha da büyüyerek, güçlenerek..
Fazla uzatmadan; bütçesi ve gücü dahilinde çok iyi bir organizasyon olduğunu düşündüğüm coach Orhun Ene ve finalist Tofaş’ı da kutluyorum, şampiyon Fenerbahçe’ye de seneye üst üste 4.lig şampiyonluğu yanında, hepimizce ana hedef olan üst üste 5.Final Four dileğiyle diyerek bitiyorum yazıyı..
Alışkanlıklar bırakılması çok zor şeyler, bizlere aşıladığınız Final Four’lar gibi.. Yani lamı cimi yok!
Seneye bundan 340 gün sonra Fernando Buesa Arena’da görüşmek üzere..
Yazarın diğer yazıları için tıklayın
mail: burak.belgen@abcspor.com
twitter: @BurakBelgen
