UMUTLANMAK
iyi oynamayan iki takımın derbisinden beklentiler oyun olarak çok fazla değildi. Kim kazanırsa kazansın, iyi oyun ihtimali çok zayıftı, ve öyle de oldu.
Tek tek baktığımızda, Beşiktaş’ta sivrilen biri yoktu. Ama bir havanın değişikliği bariz hissediliyordu. Yeni yönetimin gelmesi mi, ödenen maaşlar mı bilemem.
Oyunun ilk 20 dakikasında tek kale oynanan oyunda, Beşiktaş rakibine ağırlığını hissettirdiyse de, her zamanki gibi sonuca ulaşamıyordu. Tek olumlu kıpırdanma, ön alanı karıştıran Umut’da idi. Bağıra bağıra ‘’Ben bu takımın santraforundaki ilk alternatifim’’ dedi oyunuyla. Golle süslemese de aynı şeyi yazacaktık.
Takımda her ne kadar yetenek sıfır noktasında olsa dahi, istek en üst düzeydeydi. Daha 45. saniyede kaçan golde Umut’un tribünleri ateşleme hareketleri, hem tribünleri hem takımı havaya sokuyordu. Bal yapmayan kanatlar Caner ve Lens’in eksiklerini Diaby hızıyla, Eleny de ortayı rahatlatarak topun hakimiyetini elde tutmayı başardı Beşiktaş. Zaman ilerledikçe, Galatasaray dengeyi kurdu, ve ileri yüklenmeye çalıştı.
Ama işler Galatasaray için de hiç hoş değildi. Özellikle eski Beşiktaşlı Babel -protestolardan da etkilenerek- Beşiktaş’ı rahatlatan, Galatasaraylıların saçını başını yolacak performansını sürdürüyor, bir ara -kameralar gösterdi mi bilmiyorum- Belhanda ile saha içinde çok ciddi kapışıyordu. Rakibin derdi bizim bu kadar derdimiz varken zaten derdimiz değildi. Ama bu olumsuz hava Beşiktaş’a yaradı.
Geldiğinden beri ilk defa gerçek bir hoca gibi hamleler yaptı Avcı. İşlemeyen Lensi alıp, Ljajiç’i oyuna alarak, hem formda Diaby’i açığa attı, hem de golün hazırlayıcısı Ljajiç’i ortaya çekerek kanatların verimini arttırdı. Oyununu beğenmediğim Caner, çok doğru bir kesik orta ile topu günün kahramanı Umut’u buluşturduğunda, zaten kısır maçın skoru belirleniyordu. Çok pres yapan, koşan ve gol atan Umut’u çıkarması da çok doğruydu Avcı’nın. Hem Umut’u alkışlatmak, hem de Güven’e şans vererek doğru bir hocalık yapıyordu.
Ne değişti de aldı maçı Beşiktaş? Öncelikle rakibini ve hocası oldukça formsuz olması, işleri kolaylaştırdı. İkincisi, böyle kötü gidişlerin çıkış maçlarıdır derbiler. Köprüden önceki son çıkış gibi, bir nevi herkes için son şanstı. Böyle derbilerin kazananı ekseriyetle favori gösterilmeyenler olur. Son olarak da, Avcı’nın topa hakim olma hastalığını bırakıp, kontrollü ve sabırlı futbolla sonuç araması oldu. Beşiktaş ev sahibi olarak sadece %53 ile , sahasında belki de en az topa sahip olduğu maçının oynadı.
Ama gerek oynanan oyun isteği gerekse de sonuç Beşiktaş’ı tekrardan Umut’landırıyordu. Gene de, bu akşamki oyunlarla, ne Beşiktaş, ne de Galatasaray şampiyonluğun adayı olamazlar.
Yazarın diğer yazıları için tıklayın
mail: cuneyd.yuzak@abcspor.com
twitter: @cyuzak
