2’li maç haftalarının bu sezon en çok zorlanan takımının Fenerbahçe Doğuş olması çok normal. Son şampiyon ünvanı ile hele ki deplasmandaysanız işiniz daha da zor. En son ilk Final 4 biletinin alındığı İsrail deplasmanında kazanılan maç sonrası galibiyete hasret kalmakta cabası.
İlk çeyrekte 7 dakikada, 17-4 geriye düşüp ardından savunmada konsantrasyonu ikinci çeyrekte çok kısa bir süre yükseltip skoru dengelemek sarı lacivertliler için normal.
Kalinic’in tekrar sakatlanması, Gigi’nin aldığı darbeden dolayı başı sarılı oyuna devam etmesi, Jason Thompson’ın yaklaşık 70 saniyede 3 faule ulaşması, Wanamaker’in top sürerken ve bomboş giderken elden topu dışarı atması, Nunnaly ve Kostas’ta ki enerji düşüklüğünün hepsinin birden aynı geceye denk gelmesi normal.
Bobby Dixon’ın tüm bu olumsuzluklara rağmen geri dönüşü ve oyuna hakimiyeti,Vesely ve Melli’nin iş disiplinlerinden taviz vermeden 40 dakikayı tamamlamaları, coach’un çözüm üretmek için Sinan’ı da sahaya atması normal.
14.Haftada Damir Javor’un bu sezon ilk Fenerbahçe maçını yönetmesi, Berlin faciasından sonra geçen sene de sadece 1 ( yazıyla bir ) Fenerbahçe maçı yönetebilmesi ve o maçında Maccabi deplasmanı olması hem ilginç hem normal.Ayrıca yanındaki Peruga ve Bissang’ın da bu sezon ilk Fenerbahçe maçlarını yönetmeleri de normal.
Kötü oyun olabilir her şeyin telafisi var lakin konsantrasyon,odaklanma ve istek konusunda yarıladığımız sezonda her ne sebeple olursa olsun maça durgun başlamak ve maç içinde ilginç iniş çıkışlar yaşamak normal değil. Çözüm maç sonu açıklamalarında Obradoviç’in üstlendiği ‘bu maçın suçlusu benim’ sözünü oyuncuların hissetmesi ve kırılganlığa verecekleri reaksiyonla kazanılacak özgüven sonrası sahada olumlu tepki göstermeleri.
Yazarın diğer yazıları için tıklayın
mail: omer.kocsan@abcspor.com
twitter: @omerkocsan