Son 20 yıl içinde 3. kez eşleşti Fenerbahçe İngiliz devi Manchester United ile ve her seferinde birer galibiyet almayı başardı. Bunu yapabilen ve sürekli Manchester’den bir galibiyet koparan başka takım var mı bilemiyorum ama rakibi için tam bir başbelası haline gelen Fenerbahçe için bunun büyük bir gurur kaynağı olduğunu söyleyebilirim.
Böylesine görkemli bir galibiyetin tekniğini taktiğini konuşmak yerine ortaya konulan mücadeleden sözetmek gerekir öncelikle. Fenerbahçe’li futbolcular öyle bir savaş verdiler ki sahada maç bitiminde soyunma odasına yürüyecek halleri kalmamıştı, çünkü formalarını sonuna kadar ıslatmışlardı. Manchester United gibi bir rakibe karşı ikinci devreye önde başlıyorsun ve koskoca 45 dakika yüklenmelerine rağmen pozisyon bile vermiyorsun. Çok önemli olay çok. Bu ancak birbirine yakın oynayarak, alanları daraltarak ve tabii ki çok mücadele edip koşarak mümkün olabilirdi, oyuncularımız da mücadelenin hakkını sonuna kadar verdiler.
Tabii böylesine savaşmalarının en önemli sebeplerinden biri dolu tribünlerdi. Coşkulu taraftar grubu önünde oynayınca futbolcuların da performansı artıyor, adeta kanatlanıyorlar. Umarım Fenerbahçe yönetimi de tribünleri kaybetmelerinin sezonun ilk bölümünde nelere malolduğunu bu geceden sonra daha iyi anlamıştır. Bundan sonra boş tribünlere mahkum olmamamız için gerekli tedbirleri alırlar. Halen küskün olan binlerce Fenerbahçe’liyi geri kazanmak için bir adım atarlar. Bu adım için bundan daha iyi bir zamanlama olamaz, lütfen bu konuyu boşlamasınlar.
Taraftar demişken böylesine güzel bir gecede tepki gösterdikleri bir isimden bahsetmeden olmaz: Emanuel Emenike . Aslında kağıt üzerinde oyuna girmesi doğru. Manchester defansı ileri çıkınca arkadaki boşluklar tam Emenike’ye göre geniş alanlar manasına geliyordu ancak Emenike saha içinde tavır yapmayı tercih etti. Umursamaz hareketleriyle de tepki çekmekten kurtulamadı. Koskoca Van Persie yedek kulübesinde beklerken neyin tavrını yapıyorsun, kime bu kaprisin, anlaşılır gibi değil. Lafı hiç uzatmadan söyleyeyim, devre arasına kadar ağırlıklı olarak deplasmanlarda kullanırsın, istatistiklerini bir miktar daha geliştirmesini sağlarsın. Zaten sezon başında attığı bir kaç gol ve yaptığı asist var. Hazır böyle bir fırsat yakalamışken Arap’lara , Çin’lilere, kimi bulursan satacaksın. Bunu devre arasında yapmazsan bir daha bu şansı bulamayabilirsin aman diyeyim, bu konuda yine yönetime büyük iş düşüyor.
Neyse negatif konuları konuşacak gün değil bugün. Van Persie’yi oynatmadı diye dudak bükmüştüm hocaya, ne yalan söyleyeyim, haklı çıktı Advocaat..Büyük alkışı haketti. Rakipte 100 milyon Euro değerinde dünyanın en pahalı oyuncusu Pogba çıkarken,oyuna dünyanın en büyük futbolcularından biri İbrahimoviç giriyor, böylesine bir kadroya karşı müthiş bir tandem oluşturan Kjaer-Skertel’e, orta sahada duvar ören Jozef-Topal’a, son yıllarda bizi en çok heyecanlandıracak futbolcu olmaya doğru ilerleyen Lens’e, jeneriklik gollerine bir yenisini ekleyip geridönüş sinyalleri veren Sow’a, oyuncularımızın hepsine ama hepsine teşekkür ediyorum.
Öylesine özlemişiz ki dolu tribünleri, coşkuyla galibiyeti kutlamayı, ne kadar keyif aldığımı anlatamam. Aslında daha maçın bitimine uzun süre varken ”oley” çekerek rakibi hırslandırmak, hiç alakası yokken Galatasaray aleyhine tezahüratlar yapmak falan benim hiç hoşuma gitmeyen şeyler ama bu gece güzelliklerle dolu başka bir gece. Dünyanın en pahalı takımı Manchester United’in başına yine nasıl bela olduğumuzu yıllar sonra hatırlayacağımız çok özel bir gece. Ne diyelim? Darısı daha nicelerine…
Yazarın diğer yazıları için tıklayın
mail: alp.eralp@abcspor.com
twitter: @alperalp72
