Fenerbahçe’nin kazanırsa şampiyonluğunu ilan edeceği,Beşiktaş’ın kazanması halinde ise lig ikinciliğini büyük ölçüde garantileyeceği bir maçtı.
Ne de olsa ucunda şampiyonlar ligine direkt katılmak vardı.
Dolayısıyla futbol severler seyir zevki ve mücadele gücü çok yüksek bir maç bekliyorlardı.
Beklenenden çok daha farklı bir maç oldu.
Bu kez her iki takımın taraftarı da mutlu oldu maçın ardından.
Henüz 15 gün evvel bir derbi izlemiştik Türk Telekom Arena’da.
O gün yaşananları hatırlayalım.
O gün stadyumda Aziz Yıldırım’a küfürler edildi.
Melo Emre’nin zaafından faydalanıp, onu tahrik edip sinirlenmesini sağlayacak şekilde hareketlerde bulundu.
Amacına ulaşınca da dil çıkartarak hem Fenerbahçelileri kızdırdı, hem de dünya medyasında alay konusu oldu.
Emre ise Melo’nun tahriklerine kapılıp tekmeler savurdu, küfürler etti.
10 kişi kalmış rakibinin üstüne gitmekten ziyade geri çekilip gol yememeyi düşünen dünyaca meşhur bir hoca seyrettik.
Aynı hoca,bir ikili mücadelede yere yığılan oyuncusu Selçuk’a “yerde neden kıvranıp vakit geçirmiyorsun,neden çabuk kalktın”diye fırça attı.
Fırça atmakla da kalmadı,ardından da oyundan aldı.
Maçı Galatasaray kazandı ama kimse mutlu olmadı.
Peki dün neler yaşandı?
“Başın öne eğilmesin,aldırma gönül,aldırma”şarkılarıyla başlayan Beşiktaş korosu Aziz Yıldırım lehine yaptığı tezahüratlarla ezeli rakibine bir jest yaptı maç öncesi.
Maçta iki kırmızı çıktı ama iki karta da tek itiraz gelmedi.
Caner haksız yere fenerbahçe lehine verildiğini düşündüğü bir frikikte topu yavaşça dışarı yuvarlayarak bir centilmenlik örneği gösterdi.
Slaven Biliç,taç atışı sırasında Gökhan Gönül’le şakalaştı.Hatta makara yaptı. Birbirlerine önce gülümsediler,sonra şakalaştılar.
Her maçta görülebilecek,rekabetin olduğu her spor dalında görmeye alıştığımız bir kaç ufak elektriklenmenin dışında hiç bir vukuat yaşanmadı.
Maç 1-1 berabere sona erdi.Ama herkes mutluydu.
Türk futbolseverlerinin özlediği şey belki de buydu.
Maçın galibi fair play oldu. Ilginç bir şekilde herkes mutlu oldu.
Maça gelince sahada beklenen futbol yoktu bence.
Fenerbahçe Kuyt’ın Sow’a attığı harika arapasının devamında Moussa Sow’la golü buldu. Golden sonra Beşiktaş Fenerbahçenin üstüne daha fazla gelmeye başladı ve Motta ile de beraberliği yakaladı.
Ikinci yarının hemen başında lüzümsuz yere Motta takımını 10 kişi bıraktıktan sonra daha farklı bir maç izlenmeye başlandı.
Slaven Biliç Kasımpaşaspor hezimetinden sonra Galatasaray’ın zor toparlanacağını düşündüğünden olabilir ya da fikstür olarak takımının daha avantajlı olduğunu düşündüğünden olabilir beraberliğe razı görüntüsü veren değişiklikler yaptı.
Sahada 10 kişi kalmış bir takım için yapılabilecek en iyi hücüm planı kontratak iken, Olcay,Oğuzhan ve de Gökhan’ın oyundan alınması, tüm kontratak silahlarının devre dışı bırakılması sanıyorum pek çok futbol otoritesince de beraberliğe razı oyun anlayışı olarak yorumlandı.
Fenerbahçe ise olursa olur,olmazsa da sorun yok,Kadıköy’de kutlarız şampiyonluğu rahatlığında pozisyon arayarak maçı tamamladı.
Futboldan çok fair play’in konuşulduğu bir maç olarak tarihe geçti bu derbi.
BRUNO MONTE
