Kaybettik, üzülecek hiçbir şey yok. Obradovic’in de dediği gibi ” Final Four’da kaybetmek için önce orada mücadele etmelisiniz. Kazanmak için önce kaybetmelisiniz. ” Koç bunu söylemişti aslında, tabii ki inanıyordu Şampiyonluğa…
Deplasman olması en büyük handikapımızdı belki de, Final Four’un Madrid’de yapılması korkutmuştu gözümüzü, gönül ama işte temsilcimizi hep çok daha önde tuttuk, haklıydık aslında. Deplasman korkusunu çok çabuk atmayı becerdik, çünkü salonda çok daha Fenerbahçeli vardı. Real’in de gözünü korkutmuştuk. Kendi evlerinde sahaya çıkarken inanılmaz bir ıslıklanma ile karşılaştılar. Onlar da beklemiyordu bunu. Kötü etkilendiler.
Nitekim kötü de başladılar, ilk 3 dakikada sadece 2 sayı attırdık. Ondan sonra geçen 2 dakikada ise 9 sayı atmışlardı. Ne kadar potansiyelli olduklarını parke içinde bir kez daha yaşamış olduk. İlk başta işe yarayan futbol tabiriyle ” önde basmamız ” rakibi yorup temposunu düşürdü. Kenan Sipahi 2 faul alınca Zisis’in oyuna girmesi ile aksamalar başladı. Zoric’in de 2 faul alması ile sezon başında en çok eleştiri alan 5 olan 4 kısalı 5’e döndük. Obradovic bir nevi kendi silahı ile vurmaya çalışıyordu Real Madrid’i. İspanyol temsilcisi’nin de istediği bir şeydi aslında. Kendi sistemlerini kabul ettirip, oyun temposunu hızlandırdılar. 2. çeyrekte tam 35 sayı attılar. Fenerbahçe Ülker bir çeyrekte 35 sayı yemişti, Bu sezon Euroleague’de ilk defa yaşıyorduk bunu. Nedendi, nasıl bu kadar üçlük atmışlardı. Sistemimiz tamamen çöktü, 2. çeyrekte biz ise sadece 13 sayı atabilmiştik.
İlk yarı bittiğinde herkesin kafasında ” Obradovic bunları soyunma odasında adam eder ” düşüncesi vardı. Maalesef bu da olmadı. Heyecan ve tecrübesizlikten gelen top kayıpları maça tekrar adapte olamamızı sağladı. 27’ye kadar çıkan fark, Goudelock ve Melih’in basketleri ile zor da olsa 10’a kadar çekmeyi başardık.
Başardık derken ” hakem (! ) ” faktörü..
Hakemlere burada çok büyük yer ayırmayacağım. Hakemler adil olsa maçı maalesef yine kazanamazdık. O kadar verimli değildik ancak, fark 15’in altına indiği anda hakemlerin suratında gerçekleşen bozulma ve anında olaya müdahale etme isteği ve tabiki bunu faliyete dökmeleri!
” Kaybedilen hiçbir şey yok ”
Fenerbahçe Ülker’in kaybettiği en ufak bir şey bile yok. ” Efsane ol gel Fenerbahçe Ülker” demiştik, evet asıl hedefe ulaşılamadı. Ancak 15 yıl aradan sonra bir türk takımı Final Four gördü, ilk defa bir Türk takımı oyuncusu, Bjelica, normal sezon MVP’si oldu. Avrupa’da yıllardır fazla para harcanıp da başarısız oluyorlar bakış açısını değiştirdik. Euroleague Final Four’u büyük ihtimalle 2-3 sene içerisinde İstanbul’a tekrar almakta çok büyük bir adım attık. ” THE KING” Obradovic 2 sene Fenerbahçe Ülker’de, 2 sene içinde hayalleri gerçekleştiren Obradovic, önümüzdeki 2 sene neler yapacağını hepimiz tahmin edebiliyoruz.
HER ŞEY İÇİN TEŞEKKÜRLER FENERBAHÇE ÜLKER!
YUNUS AYDIN
yunus.aydin@abcspor.com
@yunusaydincom
