1938 Dünya Kupası’nı düzenlemek için iki aday vardı: Fransa ve Arjantin.
FIFA’nın kararı Fransa olurken, Uruguay ve Arjantin bu duruma tepki göstererek organizasyona katılmadı. Güney Amerika kıtasından bir tek yenilenen kadrosuyla Brezilya geliyordu.
Arjantin aslında haklı olarak, kupanın sırayla “Güney Amerika ve Avrupa arasında düzenlenmesi kronolojisiyle”, son turnuva 1934’de, İtalya’da yapıldığı için protesto etmişti.
Uruguay da kendi ülkesindeki ilk Dünya Kupasına (1930) hiçbir Avrupa ülkesinin katılmamasına, 1934’de olduğu gibi, 1938’de de misilleme yapmıştı.
O zamanlarda, Brezilya siyahi oyuncuların futbol oynamasına izin vermediği için, güç olarak Arjantin ve Uruguay’dan gerideydi ama bu kez çok güçlü bir kadroyla yer alacaktı Sambacılar.
Kupa Fransa’da düzenlenecekti dedik ama o Nazi Almanyası’nın Avusturya’yı işgal etmesi tüm Avrupa’yı karıştırmıştı. Hatta Avusturya’nın birçok iyi oyuncusunu da kendi takımına almıştı.
İç savaşla boğuşan İspanya da turnuvaya katılamayan bir diğer ülkeydi.
Final öncesi en önemli maç; çeyrek finalde sahne alan, siyasi arenada birbirlerine rakip iki ülke; İtalya ile Fransa eşleşmesiydi.
12 Haziran’daki gerilimli karşılaşma 58.455 seyirci önünde oynanmış, Belçika’lı hakem Louis Baert’in yönettiği maçı 3-1’le kazanan, maça faşist partinin renkleriyle, simsiyah forma ile çıkan İtalya olmuştu.
Yarı finalde; turnuvayı 7 golle bitiren ama o maçta sakat olduğu için oynayamayan Leonidas’ın yokluğunda Brezilya’yı 2-1 ile geçen İtalya ve güçlü İsveç’i 5-1 ile bozguna uğratan Macaristan final vizesi almışlardı.
Ve gelelim finale… 85 sene önce bugün, 19 Haziran’da 45.000 seyircinin tribünlerde yer aldığı finalde, ilk kez bir ev sahibi ülke yer alamayacaktı. Sahadaki tek Fransız ise maçın hakemi Georges Capdeville idi.
Pele’li, Ardiles’li, Sylvester Stallone’li Zafere Kaçış filminden hatırlayabileceğiniz, Paris’in Colombes stadında 6 gol çıkan final maçında 4-2 kazanan Mussolini’nin ülkesi olurken, son şampiyon ünvanını korumayı başarmıştı.
Turnuvanın oyuncusu İtalyan Silvio Pioli seçilirken, Vittorio Pozzo, dünya kupasını üst üste iki kez kazanan ilk antrenör, Guiseppe Meazza ve Giovanni Ferrari de üst üste iki dünya kupası kaldıran ilk oyuncular olmuşlardı.
** 1938 sonrası ilk Dünya Kupası, malum savaş nedeniyle 42 ve 46 pas geçilerek, 1950’de yapılabildi.
