Müthiş bir atmosferde başladı maç. Uzun zamandır gördüğüm en güzel basketbol ortamıydı… Bu arenada, bu müthiş seyircinin önünde herkesin işinin çok zor olduğunu söylemeliyim ama maçın öneminin seyircinin dışında Fenerbahçe Ülker takımında sadece Bogdanovic farkındaydı.
Ve ilk periyodu zor da olsa 15-13 önde kapattık. İlk çeyreğin sonundaki teknik faul, artık bench’imizin öğrenmesi gereken ayağa kalkmama kuralını bir kez daha gözümüze soktu.
İlk çeyreğin güzel tarafı, iyi savunma yaptık.
İkinci çeyrek, temsilcimiz için çok garip başladı ve Kleiza’nın anlamsız vurdumduymaz oyunu ve 4 top kaybı ile adeta kendi kalesine yaptığı hat-trick, Obradovic’in de ona anlamsız sabrı ile fark bir anda Milano lehine 12 sayı oldu. Ayrıca 2. Çeyrekte felaket hücum edip, hakemler tarafından da ev sahibi avantajımızın yok sayılması devrenin 29-38 bitmesine neden oldu
.
İlk yarı kurt hocanın Emir ve Kleiza’ya gösterdiği torpili ben Melih, Oğuz ve Pierre Jackson’a da göstermesini beklerdim. Melih 5 dakika, Oğuz ve Pierre ise ancak bizim kadar sahadaydı. İlk yarı Milano cephesinde Lawal 10 sayı ile sürpriz yaparken, Bogdanovic maça tutunmamızı sağlayan tek isimdi.
Olmak ya da olmamak maçında 2. yarı sahada böyle olmamalıydık ama maalesef 3.periyoda felaket başladık. Formsuz takıma, felaket hakemler ve hepsine ayak uydurup Fatih Terim misali son şansını sahadan atılarak seyirciyi ve takımı uyandırmak için deneyen fakat gününde olmayan Obradovic de eklenince, 3. Çeyrek 54-68 bitti.
Son çeyrekte ise takımda ayakta kalmaya çalışan yine bir tek Bogdanovic olunca maalesef işler istediğimiz gibi gitmedi. Yine de Bo’nun uyanması ile farkı son iki dakikada 5’e kadar indirdik. Maçın bitimine 1.21sn kala Emir’in 2 serbest atışı ”Acaba yakaladık mı?” dedirtmişken, hakemler ve gene Fener kenar yönetimi devreye girdi. Teknik faullerle maalesef Avrupa defterini beklediğimden erken kapatmış olduk.
Rakipte David Moss 15, hep ters gelen Gentile 13 sayı attı.
Bu ortamda bu maç bu kadar kolay kaybedilmemeliydi. Euroleague’de bu senenin en kötü Fener’ini, en kötü hakemleri ve yetmezmiş gibi en kötü Obradovic’i bir anda gördük. Bu sürpriz yenilgi önce rakibi bu kadar küçümseyen bana ve sonra tüm Fener benchine ders olmalıdır.
