İSTİKRAR İÇİN PEREIRA !!
Mutluluk arayarak bulunacak bir şey olmadığından, mutlu olmaya çalışmak da sonuç vermez, ne kadar çalışırsan çalış, çalıştığın yerden sormazlar çünkü. Mutlu olduğunu sanırsın, hepsi bu kadar. Pollyanna adlı ruh hastası bir kızın hikayesi ile büyütüldü bir nesil. Mutlu olmak için sürekli sebep üreten bir tip, kendini kandırıyor sürekli, mutluluk oyunu adını verdiği bir oyunla. Kız bildiğin mutluluk böcüğü. Psikoloji’de bu durum da normalden sapma kabul ediliyor ve “tatlı limon hastalığı” deniyor. Mesela otobüsü kaçırdın, yürümek zorunda kaldın. Ne iyi oldu diyorsun, bu sayede spor yapma şansım oldu, yuppii diyorsun. Ya da başın ağrıyor çok fena, ne kadar şanslıyım, ya dişim ağrısaydı diyorsun.
Bazen iyi tarafından da bakmak gerekiyor olaylara, o da ayrı bir konu tabii. Bir psikiyatr abimle sohbet ediyorduk. Nereden geldiyse mevzu, Alzheimer konumuz. O kadar kötü bir şey değil canım dedi Alzheimer hastası olmak ?? Nasıl ?? Genellikle ileri yaşlarda başa gelen bir rahatsızlık; O yaşa kadar hayatta kaldın demektir, bu tabii ki güzel bir şey. Bir de şöyle bir şey var, bu daha da güzel, hiç bir şey hatırlamıyorsun, aklın gidip geliyor. Ölüm korkusu, stres, sıkıntı yok sana. Yani kafan hep güzel diyor. Hiç bu açıdan bakmamıştım. Yaa abi, oturuyoruz maç seyrediyoruz. Fener maçı. Büyük bir hevesle gidiyoruz maça; sonrasında bir sıkıntı, bir bunalım ? Maçı izlerken esniyorsun, ağzın kuruyor.Sahada top oynayabilen bir takım yok. Psikopata bağlamana ramak kalmış, tuhaf bir tepkisizlik ve eylemsizlik halindesin. Neyse abi, maç 1-0 bitmiş, Fener yine ezmiş geçmiş (!). Sıyıra sıyıra evin yolunu tutuyorsun. Sonra Pereira açıyor ağzını : _ Ben sahada oynanan oyundan son derece memnunum. Niye eleştiriyorsunuz. Fıstık gibi top oynadık, mis gibi gol attık, daha ne olacaktı ? Allahtan belanızı mı istiyorsunuz minvalinden bir demeç ???
_ Yok artık, çüşşş !! Bu adam ya dalga geçiyor bizimle, ya karşımızda bir Pollyanna var ya da bu adam Alzheimer hastası, unuttu gitti, seyrettiği maçı, mutlu mesut eve dönüyor. Bir de sinirleniyor, gider yapıyor. Dövecek ha, bıraksan !! Geçen şakacı bir arkadaş Facebook’ta maval bir paylaşım yaptı, Pereira istifa etti diye. 20 dakikada 105 like aldı. Durum bu bizim tarafta. 750 Bin Euro tazminatı var diye okudum ben de bir yerde. Fenerbahçeli pek çok arkadaş imza kampanyaları başlattı, yol yakınken gönderilsin diye. Bugüne kadar 100 tane yere imza verdim. Bi moka yaradığını görmedim henüz. Zaten Aziz Yıldırım’ın da tavrı belli, aynı şekilde cevap verir; _ Boşuna yormayın bi tarafınızı, ben ne dersem o olur, der. İşin şöyle bir de enteresan tarafı var, liderin sadece 2 puan gerisindeyiz. Hem de bu futbol ve bu hocaya rağmen. Üstelik hakem hataları da sürekli aleyhimize yapılmış ve de bir şekilde rakipler sürekli kollanmış vaziyette.
Adam kılıklı, hızlı bir sol stoper ve Emre tarzı bir orta saha takımdaki tüm dişlileri çalıştırır ve sahadaki 9 oyuncunun da performansını artırır bu da ayrı bir gerçek. Devre arasında fizik-kondisyon idmanlarıyla da eksik giderilir. Şu durumda Pereira devre arasını görebilir. Bu da iyi bir şey mi, karar veremiyorum ama Pereira şu puan tablosuna göre ligin devre arasını görecek gibi duruyor. Puan farkı açılsaydı, durum başkaydı elbet. İyi mi kötü mü bilmiyorum ama şu an için sessizce beklemek hayırlısıymış gibi duruyor. En azından Ajax maçı öncesi. Memlekette statükonun adına istikrar deniyor. Herşey kötü de olsa, daha aşağı düşmeden yatay seyrediyorsa buna da istikrar deniyor.
Neyin istikrarının olduğunun çok bir önemi yok. Dibin de daha aşağısı olmaz herhalde. İstikrar için Pereira’ mı diyeceğiz ?? Benim hala içimden Pereira demek gelmiyor!
Yazarın diğer yazıları için tıklayın
mail : bruno.monte@abcspor.com
twitter : @BrunoMonte1907
