210 dakika başa baş mücadele edeceksin, pozisyon vermeden olmasa bile kale önü pozisyonu vermeden maç tamamlayacaksın, 2005 finalini unutamayan Liverpool’a Olimpiyat Stadı’nın aslında kendi cennetleri olmadığını göstereceksin. Çok ama çok büyük iş… Tek tek tüm Beşiktaş takımına helal olsun.
Bugünkü maçı ise aslında iki safhada değerlendirmek gerekir. İlk yarıda maça Liverpool ile oynadığının “farkında olan” bir Beşiktaş başladı. Belli ki kendi güçlerini rakibin ismine aldanıp küçümsemişler. Ne zaman ki ilk 15 dakika bitti, Beşiktaş pas yapmaya, top oynamaya başladı, Liverpool’un da kendileri gibi insanlardan kurulu bir futbol takımı olduğunu anladı, o zaman Liverpool’a saha dar gelmeye başladı. Ancak, ilk yarıda Sosa’nın sahada hayalet gibi gezmesi ve top dağıtma görevini Atiba’nın üstlenmesi, orta sahada bol pas hatasını da beraberinde getirdi. Bu devrede tehlikeli olabilecek 4 kritik top kaybı yapıldı ve 2 tanesi de pozisyon oldu.
İkinci yarıda ise hiçbir olumlu hareketi olmayan Sosa çıkıp, yerine Tolgay girince işin seyri değişiverdi. Bambaşka bir 60 dakika ve sahada eli ayağı birbirine dolaşan bir Liverpool izledik. Hatta son saniyede Demba Ba’nın topu direkten dönmese maç 90 dakikada da bitebilirdi.
Bu maçta bireyleri de tek tek değerlendirmek isterim:
1 Cenk: Kendisine sadece iki şut geldiği için değerlendirme yapmak oldukça zor. Bu da Beşiktaş’ın başarısını gösteriyor aslında.
2 Serdar: Bence günün en büyük ikinci sürpriziydi. Belki ortaları isabetli değildi ama defansta hatasız oynadı ve öndeki presiyle çok fazla top kazandı.
3 Necip: Mental olarak kendisini o kadar hazırlamış ki, stoperde hiç sırıtmadı.
4 Pedro Franco: Her zamanki gibi. Hatasız, topu oyuna iyi sokan, kaliteli bir stoper.
5 Opare: Günün sürpriziydi. Bir insan kendisine verilen şansı ancak bu kadar iyi kullanabilir. Yıllar önce CSKA deplasmanında kendisini göstererek kadroda kalıcı olan Gökhan Gönül’ü hatırlattı bana.
6 Atiba: İlk yarıda kendisine verilen top dağıtma görevini hiç beceremedi. Ne zaman ki Sosa çıktı ve bu görev kendisinden alınıp, Tolgay’a verildi, o zaman Atiba’yı izlemeye başladık.
7 Veli: Kaç km koştuğunu bilmiyorum, bilmek de istemiyorum. Spor yapmayan insanı bunalıma sokar.
8 Gökhan Töre: Her maç üzerine koyarak ilerliyor. Karar verme özelliğini çok ama çok geliştirdi. Artık pas vermesi gereken yerde pas veriyor, top saklaması gereken yerde top saklıyor. Beşiktaş’a ilk geldiği zamanlardaki performansıyla karşılatırılırsa ne demek istediğim daha iyi anlaşılacaktır.
9 Sosa: Günün tek kötüsüydü. Uzatma ihtimali olmasa Biliç 60 dakika kendisine katlanır mıydı bilmiyorum. Ben olsam 35’te çıkartırdım.
10 Olcay: Hücumda çok etkili değildi belki ama herhalde 15 km koşmuştur, top kaptı, pres yaptı, gerçekten Olcay’ın ayağının değmediği herhalde bir tek Cenk’in bölgesi vardır.
11 Demba Ba: O kadar kuvvetli bir silah ki, rakibin iki stoperi de onun etrafında dolaşmak zorunda kaldılar. Sırf bu bile 120 dakika onu sahada tutmak için yeter
12 Tolgay: Daha ilk yarıda bile oyun “Sosa’yı çıkar, Tolgay’ı al” diye bas bas bağırıyordu. Biraz geç de olsa oyuna girdikten sonra oyunun tüm seyri değişiverdi.
13 Kerim Frei: Olcay’ın insanüstü çabasından sonra ne yapsa seyirciye yaranamazdı. Buna rağmen o da çok koştu ve gerekli yerde iyi top sakladı.
Biliç: İlk yarıda açamadığı Liverpool savunmasını ikinci yarıda Olcay ve Gökhan’ın kanatlarını, dolayısıyla takımın sahayı enlemesine daha geniş kullanmasını sağlamaya çalışarak açmayı denedi. Ancak, esas sıkıntının Sosa’da olduğunu görmesi biraz vakit aldı. Ne zaman ki Tolgay oyunu forvet arkasından değil de orta sahadan kurmaya başladı, hem Gökhan ve Olcay’a alan açıldı, hem de takım tempo yapmaya başladı. Mental olarak da takımı çok iyi hazırladığı çok belliydi. Tebrikler.
