Yunan futbolu hatta sporu dendiğinde hepimizin aklına gelen ilk 2 kulüp tabii ki amiral gemileri basketbol da olsa, Olympiakos ve Panathinaikos.. Hatta 2-3 takım daha eklesek iki Selanik kulübü PAOK ve Aris ile bir başka Atina temsilcisi AEK diye birleşiriz Türk sporseverler olarak..
Peki Fenerbahçe’nin rakibi Atromitos kimdir, nedir, ne yer ne içer, maçlarını nerde ve hangi sistemle oynar? Kısa bir özet geçelim sizlere.. Maç haftasında daha detaylı bir analizle tekrar beraber olacağız..
1923 yılında kurulan Atina kulübü, maçlarını 9.050 kişilik Peristeri stadında oynamakta.. Tarihlerine bakıp bugünden 92 sene öncesine gidersek; kulübü Edremit’ten Atina’ya göç eden Rumların kurduğunu görüyoruz.
Saha içine geçelim. Takımın teknik direktörü 41 yaşındaki Michalis Grigoriou ve sistemi 4-2-3-1.
Kadroda bu sene Fransa’dan transfer edilen Le Tallec haricinde Avrupa’da tanınan bir isim yok gibi gözükse de, vasat bir ligde, mütevazi bütçeli başaltı bir takım için çok kaliteli 3-4 oyuncuya sahipler.
Oyunu rakip sahaya yıkan değil de, alan savunmasıyla kendi alanına çekilip, pas kanallarını tıkamaya yönelik bir oyun anlayışları ve hızlı kanat oyuncularıyla bir anda 4-5 adamla hücuma çıkan bir yapıları var. Tanıdık geldi değil mi? Ama tabii ki şablon Shakhtar’ı andırsa da, aralarındaki kalite farkı de tartışılmaz!
Hatta daha net bir benzetme yapacaksak, 2000’lerin başındaki Otto Rehhagel’li Yunan milli takımı gibi demek çok daha doğru bir tespit olacaktır.
Agresif bir seyirci ve alışık olduğumuz bir korkutucu Yunan deplasmanı havası yok 9.050 kişilik Peristeri Stadında ama geçen sezondan aklımızda kalan en önemli istatistikler; 27 golle ligin en az gol yiyen ikinci takımı olmaları ve kendi sahalarında maç kaybetmemiş olup, Olympiakos, Panathinaikos gibi dişli rakiplerden üç puanı koparmaları..
Yani Peristeri Stadı, kötü ama onların alışık olduğu zemin ve ateşli taraftar grupları ‘’Fentagin’’ ile rakipler için zor bir atmosfer oluşturuyor denilebilir.
Hücum hattında geçen sezon ligde 13 gol atan İtalyan forvet STEFANO NAPOLEONI var. Takımın en önemli golcüsü. Statik bir santrafor değil ve bu bütçedeki bir takım için oldukça iyi bir bitirici.
Ama yeni transfer olarak bu sezon gelen 1984 doğumlu Fransız forvet ANTHONY LE TALLEC de kariyer olarak ondan önde bir isim. Le Tallec 2000’lerin başlarında ülkenin gelecek vadeden en önemli forvetlerindendi. Liverpool’a transfer olduğunda dikkatleri üzerine çekmiş ve ilerleyen yıllarda U-21 milli maçlarında attığı gollerle spot ışıklarını üzerine çevirmişti. Ama beklenen patlamayı yapamadı ve sonraki yıllarda başarılı, devamlılığı olan bir Le Mans-Auxerre kariyeri de olsa bir bakıma kayboldu gitti. Kariyerinin son demlerinde yeni bir başlangıç istiyor ama AIK Solna eşleşmesinde sadece 8 dakika sahada kalan Fransız oyuncunun, oturmuş ofans hattını kesip ilk 11’e yerleşmesi ”en azından şu an için” zor gibi..
Sol açık tam ismiyle Marcelo Leite Pereira ama bilinen adıyla MARCELINHO çok tehlikeli bir kanat oyuncusu. Sadece çizgide gidip gelen değil, içeri katedip, rakip beki kendiyle çekip alan boşaltan bir isim. Bu içeri katetmeye dikkat ! çünkü yeni transferlerden sol bek MARIANO BITTOLO hücuma çıkmayı çok seven, ofansif bir bek. Fenerbahçe’nin bugünkü kanat oyuncuları Nani ve Sow’un defansa yardım zaaflarını hesaba katarsak, Atina ekibinin sol kanatı başımıza bela olabilecek nitelikte..
Marcelinho’nun ayrıca AIK ile oynanan önceki turda, iki maçta da gol bulduğunu belirtmiş olalım.. Bu takımın en kilit oyuncusu olduğunu ve ligimizde üç büyükler hariç, Trabzonspor da dahil her takımda direkt ilk 11 çıkabilecek kalitede bir isim olduğunu düşünüyorum.
Forvet arkasında bir başka Arjantinli oyuncu, PITU lakaplı, Miguel Sebastian Garcia oynuyor. Gol ve asist yüzdesi çok düşük ama topla barışık, teknik ve aynı zamanda sert, çok kart gören bir orta saha oyuncusu. Yine de bence 4-2-3-1 sistemindeki rakip kaleye yakın 4’lü içindeki en zayıf halka burası.
Bir diğer kanat oyuncusu Arjantinli UMBIDES 2012-13 sezonunda Orduspor forması da giymişti. Seri, gol vuruş kalitesi düşük ama asist yüzdesi yüksek bir isim. Takımın duran toplarını da kullanan iki isimden biri.
Orta sahada defansif ikiliyi oluşturan isimler ise; iki Fernando’dan Beşiktaş-Asteras Tripoli maçlarından hatırlayacağımız İspanyol oyuncusu USERO ile takımın bir başka yeni transferi olan Arjantinli oyuncusu GODOY.
Godoy çapa diyeceğimiz orta ikilinin defansif ayağı, Usero da ofans ile köprüyü sağlayan, futbol tabiriyle 8 numara oynayan ismi konumunda..
Defansa gelirsek; Takımın kaptanlığını 31 yaşındaki tecrübeli Yunan stoper SOKRATIS FYTANIDIS yapıyor. Ağır ama kapalı alanda başarılı bir stoper. 2011 senesinden beri kulüpte olan 1.85’lik defans oyuncusu, bu takımın olmazsa olmazlarından..
Partneri LAZARIDIS ismini Avrupa ilk kez 2010 senesinde Atletico Madrid’e Avrupa Ligi maçında attığı golle duymuştu. 36 yaşındaki tecrübeli stoper vasat bir isim ama tehlikeli bir duran top oyuncusu.
Bu sezonki transferlerden Fransa ligi tecrübesi olan Senegalli stoper PAPE MBOW ilk 11’de yer bulabilecek mi bilinmez ama hava toplarında başarılı, uzun ayakları ile saha parselasyonu iyi gibi gözükse de, kademe anlayışı zayıf, ofsaytı bozan bir stili var. Hem fizik hem stil olarak, Fenerbahçe’nin niye aldığını anlamadığım Abdoulaye Ba tarzı bir oyuncu denilebilir..
Sağ bek KIVRAKIDIS ise 30-40 metrelik bir zincire bağlıymış gibi, yerini neredeyse hiç terketmeyen ve ofansif özellikleri kısıtlı bir oyuncu. Almanya doğumlu bek defansın solunda ve gerektiğinde orta sahadaki defansif ikilide de yer alabiliyor ama bence bu takımın en zayıf halkası.
Hücuma çıkışları da kısıtlı olduğu için, Caner ile önünde oynayacak sol açık, maçı buraya yığabilirler.
ANDREY HARBUNOW klasik bir doğu Avrupa kalecisi. Belaruslu bu sezon milli takımda da yer almaya başladı ama güven vermeyen, hataya müsait yapısı, zayıf refleskleri ile takımın zayıf halkalarından biri olduğunu düşünüyorum. İşin ilginc yanı kolay kolay gol yemiyor ama bunda sülalece kale önünü kapatan, boşta bir karış toprak bırakmayan 4’lü defans ve öndeki ikilinin de payı büyük!
Genele dönersek uzun top oynamayı seven, tam saha pres yapmayıp 50-60 metre oynadıkları için maç içi temposunu kaybemeyen bir takım. Savunmada rakibi bekleyen, oyun disiplini ve saha içi yerleşimlerini skor farketmeksizin kaybetmeyen, duyulmamış adı ve tarihlerine göre çok daha ters ve amiyane tabirle pis bir takım olduklarını düşünüyorum.
Çok gol atamıyorlar belki ama çok da zor gol yiyorlar. Hele de skor avantajını ele geçirdiklerinde, geçen sene sosyal iletişim ağlarında Top Trend olan ”Chelsea/Mourinho/Otobüs parketme” benzetmesi cuk oturuyor diyebiliriz!
Duran toplar büyük önem kazanacaktır, çünkü top oyundayken yaptıkları başarılı alan ya da adam paylaşımını, duran toplarda gösteremiyorlar. Fernandao’nun özellikle maçı rakip 18’e yığacağımız İstanbul’daki maçta çok etkili olacağı kanaatindeyim.
Fenerbahçe tabii ki turun favorisi ama nasılsa kazanırız diye konsantrasyondan uzak bir maça çıkarlarsa, Stadio Peristeriou’da sert bir tokat yiyebilirler.
Orda yenecek erken bir gol maçı, buna paralel olarak 90 dakika sonundaki kötü bir sonuç da turu kabusa çevirebilir! Yani skor istedikleri şekilde gittiği sürece, zaten çok sevdikleri 10 kişi ile yarı sahalarında kapanıp, hızlı adamlarla kontratağa çıkma taktiği, başımıza çorap örebilir bizden söylemesi..
Yunan Liginden gelen Pereira rakibi iyi tanıyordur ve gerekli önlemleri alıp, Atromitos’un tehlikeli ve zayıf yönlerini oyunculara bir bir anlatacaktır.
Fenerbahçe gibi maaile saldıran ve geri dönüşleri aynı kalitede olmayan bir takım, tam Yunan ekibinin istediği bir format.
Büyük olasılıkla maçlar ilk dakikalarda çözülmezse, % 60-65 topun Fenerbahçe’de kalacağı ve rakip yarı sahada oynandığı ama az gollü bir karşılaşma izleyeceğiz.
Sonuç olarak sarı lacivertliler bu turu geçmek zorunda ve geçeceklerdir. Bir kez daha tekrar edelim; yeter ki rakibi ciddiye alsınlar ve özellikle ilk maçta en azından 1 gol bularak İstanbul’a dönsünler!
Yazarın diğer yazıları için tıklayın
mail : burak.belgen@abcspor.com
twitter : @BurakBelgen
