Fenerbahçe’nin son haftalardaki tatmin etmeyen futbolu sonrasında hedef adam Emenike olurken, Emre Belözoğlu’nun etkisiz futbolunun da çok belirleyici olduğuna dikkat çekmeye çalışmıştım.
Bugün Emre özellikle ilk yarıda tam anlamıyla beklenen futbolu sergiledi. Belki çıkarken bir kaç top kaptırdı, 60.dakika sonrasında haklı olarak oyunu rölantiye de aldı ama öyle bir ilk 45 dakika oynadı ki,”usta” futbolcu nasıl olur, tam anlamıyla gösterdi. Fenerbahçe’nin oyununu istediği şekilde yönlendirdi. Bazen hızlandırdı bazen frene bastı. Tüm pas alışverişinin merkezindeydi. Kalan haftalarda takımın performansı için en kilit oyuncu olduğunu gösterdi.
Emre gibi takımda bir çok 30 yaş üstü futbolcu var. Bu oyuncular zaman zaman motivasyon ve konsantrasyon eksikliği yaşadılar sezon boyunca ancak son düzlüğe girilirken artık tecrübelerini ortaya koymaları gerektiğini kavramış gibilerdi bugün sahada. Özellikle Rizespor’un maçın başındaki ön alan baskısını yaptıkları paslarla rahatlıkla savuşturmasını bildiler.
Tecrübelerinin yanında çok iyi birer profesyonel olduğunu gösteren oyuncular da vardı sahada. Örneğin Mehmet Topuz. Bana kupa maçlarında çok isteksiz görünmüştü, sanki “benim bu kadar çaylak oyuncu arasında ne işim var?” havasındaydı. Ancak Beşiktaş maçında ilk 11’de başlayınca eski Topuz’dan olumlu görüntüler sergiledi. Bugün de hem gol attı, hem de iyi mücadele etti. Sonlara doğru sakatlanması büyük şanssızlıktı.
Bir diğer müthiş profesyonellik dersi ise Webo’dan geldi. Aylarca hocanın Emenike tercihi yüzünden yedek kaldı. Surat asmadı, takımın havasını bozmadı, görev aldığı anlarda elinden gelenin en iyisini yaptı. Bugün attığı, attırdığı gollerin yanısıra koşularıyla yarattığı boş alanlar ve duvar olup verkaçlara imkan vermesi ile tam bir santraforluk dersi verdi.
Ancak esas verdiği ders takımdaşlık adınaydı. Golü attıktan sonra gitti, kendisini haksız şekilde haftalarca yedek bırakan ve taraftarın gözünde hedef adam haline gelen Emenike’ye sarıldı.”Sen bizim için önemlisin,bu takımın bir parçasısın” mesajını verdi arkadaşına. Alkışların en büyüğünü hakketti.
88-89 sezonundaki Altay maçından Rıdvan Dilmen esintileri sunan Sow da, bu sezonun şu ana dek tartışmasız en iyi Fenerbahçe’lisi olan Mehmet Topal ve ismini saymadığımız diğerleri de müthiş bir oyun sergilediler. Emenike’sizlik sanki takım için coşkuyu artıran bir doping olmuştu.
Gecenin olumsuz tek yani ise Rizespor seyircisiydi. Hikmet Karaman’ın gelmesinin ardından ciddi bir çıkış yakalayan takımlarına destek olmak yerine Fenerbahçe gibi bir rakip karşısında tribünleri boş bırakmayı tercih ettiler. Bu da yetmezmiş gibi maça gelen az sayıdaki taraftar, komşu şehirden gelenlerin dolduruşuna gelip maç boyunca Fenerbahçe’ye ve oyuncularına küfür etmekten başka bir şey yapmadılar. Bizim bildiğimiz Rize’ye ve taraftarına hiç ama hiç yakışmadılar!
Yazarın diğer yazıları için tıklayın
alp.eralp@abcspor.com
