Maclari Fenerbahçe kadar renkli geçen başka bir takım var mıdır acaba?
İki hafta kadar önce aksiyonun tavan yaptığı, şiddet ve gerilimin üst düzeyde olduğu Trabzon deplasmanı. Geçen hafta ise Hababam Sınıfı temalı, yüzlerde gülücükler açtıran, tek ayak üstünde gol sevinciyle sempati yaratan Erciyes maçı. Bir hafta arayla cehennemden cennete geçiş.
1.5 sene Fenerbahçe forması giyen İsviçre’li Reto Ziegler bir röportajında şöyle demişti: ”Bizim ülkemizde hayatım boyunca tecrübe ettiğim aşırı sevinç ve üzüntüleri Fenerbahçe’de bulunduğum kısa süre içinde yaşadım”
Ziegler’in başka hiç bir ülkede görme şansı olmayan kadın ve çocukların olduğu maçlar, yine ilk Fenerbahçe’ye kısmet olmuştu. O dönemde 3 Temmuz travmasıyla boğuşan camiaya Manisa maçındaki kadın ve çocuk taraftar istilası müthiş bir moral olmuş, dosta düşmana ”Fenerbahçe yıkılmaz” mesajı bir kez daha verilmişti.
O günden sonra ligimizde farklı şehirlerde bir çok maç sadece kadın ve çocuklara oynandı. Bir çoğu fazla yer bulmadı basında. Fenerbahçe’li bayanlar çıtayı o kadar yükseğe taşımışlardı ki, onların yarattığı atmosferi yaratmak adeta imkansızdı. Kadiköy’de minimum 30.000 kişi toplanırken diğer stadlardaki kadın ve çocuk sayısı bu rakamın yanına bile yaklaşamıyordu…
Taa ki dün akşam Gaziantep’te oynanan maça kadar.
Deplasman taraftarına ayrılmış kale arkası komple sarı-laciverte boyanmıştı elbet ancak diğer tribünlerin de büyük bir çoğunluğu Fenerbahçe’li kadın ve çocuklarımız tarafından istila edilmişti adeta. Antep’i Şükrü Saraçoğlu’na çeviren taraftarlarımız daha önce yazdıkları destanlara bir yenisini daha ekliyorlardı.
Sahada olup bitenler bu sevginin yanında o kadar önemsiz kalıyordu ki. Mert’in kalede verdiği güven, Bekir’in oynadıkça yükselen performansı, Mehmet Topal’ın abide-i istikrarı ve durdurulamayan kara tren Emenike…
Hepsi çok etkileyiciydi, takım tam bir şampiyon gibi oynuyordu ama günün yıldızı Volkan Demirel’di. Evet Volkan sahada değildi, basının ve kameraların da dikkatinden kaçmıştı belki ama şeref tribününün hemen yanında Selçuk Şahin ve Serdar Kesimal ile birlikte oturan Volkan, Sow’un attığı golde öyle bir ayağa fırladı ve arkadaşlarıyla coşku içinde kutladı ki bu golü, hem geçen hafta sıkıntılı anlar yaşayan arkadaşına müthiş bir destek verdi hem de biraz ötelerinde oturan bana bu takımdaki arkadaşlığın ne kadar üst seviyede olduğunu kanıtlamış oldu.
Bu maçtan aklımda bayanların yeni destanı ve Volkan’ın arkadaşlık ruhu kalıyordu.
