Çok hızlı bir başlangıç yaptı Fenerbahçe, Sivas karşısında… Nani ve Fernandao kart cezalısı, Alper de sakattı. Diğer olmayanları saymıyorum bile. Takımın yedek kulübesindeki ilk akla gelen atak futbolcusu genç takımın parlayamayan yıldızı Ramazan’dı.
Hızlı başlangıçla ya pozisyonlar buldu takım ya da pozisyona dönebilecek toplar genelde Volkan’ın ezmesiyle pozisyonla sonuçlanmadı. Sonunda Diego’nun güzel vuruşunda dönen topa dokunan Van Persie kariyerinin en kolay gollerinden birini attı.
Golden hemen sonra Diego sakatlık geçirdi ve yerine Ozan girdi. Zaten 2 ön liberoyla oynatılıyor diye eleştirdiğimiz Fenerbahçe, Ozan’ın da girmesiyle yaratıcılığı sınırlı, birbirine benzeyen 3 oyuncuyla oynamaya başladı. Buna rağmen, devre sonuna kadar, leblebi çekirdek gibi kaçırmaya devam etti Fenerbahçe.
Devre sonlarına doğru o ana kadar kaleye bile neredeyse gitmemiş Sivasspor, Fenerbahçe defansının adeta uyumasıyla, eski oyuncusu Beykan Şimşek’in vuruşuyla eşitliği sağladı. Böylece kulüpten ayrılıp eski kulübüne gol atmış kervanına o da katıldı. Başka takımların eski futbolcularının kendilerine karşı performanslarını düşününce fazla onurlu bir davranıştı onunki ! Ben yine normal olanı akışlıyim.
İkinci yarıya da inanılmaz baskılı başlandı. Gördüğüm en mücadele eden, en yüreğini ortaya koyan Fenerbahçe’lerden biriydi 2. yarıdaki takım. 53. dakikada skorboard’a bakmak aklıma geldi nedense. 8 dakika sanki 30 dakika gibi geldi bana. Kalan dakikalar da farklı değildi, her anında bir aksiyon vardı adeta. Gerilim hep üst düzeydeydi.
Kaç gol kaçtı sayamadım. Evet 2. gol yakalandı ama Volkan, Van Persie, Souza, Ozan, Mirkoviç ahlar-vahlar arasında golleri kaçırmaya devam ettiler.
Yine 2 ön liberolu takımın bıçak sırtında seyrettiğimiz bir maç oldu. Bozuk plak gibi bunu söylemeye devam ediyorum haftalardır ama sanırım kalan 17 maçta da aynı gerilim filmini seyretmeye ve bunu söylemeye devam edeceğim bu gidişle. Avrupa’da evet ama Türkiye’de çok riskli…
Bu maçta Souza’ya ayrı bir parantez açmak lazım. Mücadelesi ve tatlı-sert oyunuyla takımını ayakta tuttu ikinci yarı. Bu maçta 3 puan alındıysa katkısı büyük gerçekten.
Fırat Aydınus, bu ülkenin en çok rol çalan hakemi… Hep kameralar ona zum yapsın, hep karizmatik, seksi gözüksün o… Top ne kadar oyunda kalmış, pozitif futbol oynanmış mı, boşver canııım… O ceylan gibi süzülsün, endamını göstersin yeter…
Okan Buruk’a da bravo doğrusu. Futbolcuyken de hiç hakemle konuşurken görmezdik kendisini! Teknik direktörken de birşey değişmemiş. Maç boyu 3 defa hakeme itiraz etti, 1 defa oyuncularına taktik verdi. Maç sonrası da yine her Fenerbahçe maçı sonrası olduğu gibi hakemlerden dert yandı. Yerinde olsam maç boyu topu oyunda tutmamak için her şeyi yapan oyuncularıma 2 çift laf ederim hakemle uğraşıcağıma… Bu arada bir sonraki maçı Galatasaray’la…
Konu teknik direktörlerden açıldı devam ediyim. Galatasaray maçlarından sonra Mustafa Denizli için üzülmeye başladım gerçekten. O yaşta bir insanın inanmadığı halde devamlı camiaya umut vermeye çalışması gerçekten yürek burkuyor. Bu dakikadan sonra artık yeni bir söylemin zamanı geldi diye düşünüyorum kendi adına.
Şenol Güneş’in sorunu ise anlaşılamamak. Sanırım bu hafta hocanın kafası bir hayli karışıktı. Maç sonrası verdiği demeçte söylediklerinin ana fikrini çözebilmek için edebiyat öğretmeni olmak gerekiyordu. Durun bir dakika, Şenol Güneş öğretmen değil mi aslında? Türk eğitim sisteminin dünü, bugünü, yarını…
Yazarın diğer yazıları için tıklayın
mail : ozan.gulseni@abcspor.com
twitter : @ogulseni
