UTANDIM !!

Takım iki top yapamıyordu. O kötü Galatasaray hiç olmazsa isteğiyle arzusuyla bir şeyler yapmaya çalışıyor, karşılığında pozisyon da buluyordu. Bizim umursamazlar topluluğu ise bırak pozisyona girmeyi, rakip sahaya geçmeye üşeniyordu.

Böylesine berbat bir futbol sonrası hocamız Pereira ayağına top bile gelmeyen Van Persie’yi günah keçisi ilan ederek oyundan aldı. Ama esas fiyasko değişikliği daha sonra geldi. Sahada isyan eden futbolcusu bulunmayan Fenerbahçe’de etkisiz de kalsa bir şeyler yapmaya çalışan, en azından çaba gösteren bir tek Alper Potuk vardı. Hoca onu çıkarıp yerine 4 aydır ayağına top değmeyen, kafasında Fenerbahçe’yi bitirmiş ve ayakta durmakta zorlanan Markoviç’i aldı. Antremanlarda herhalde fizik olarak sıfırı tüketmiş olduğunu görememiş hoca, onu böylesine önemli bir maçın en kritik anlarında sahaya sürdü. İşte bu bir teknik direktörün tam anlamıyla iflas edişiydi. Son değişikliği de Şener-Gökhan Gönül olarak yaparak müthiş bir vizyon ortaya koydu hoca. Kupanın elimizden kayıp gittiği zamanlarda, risk alması beklenirken santrafor çıkarıp santrafor aldı. Sağ açık çıkarıp sağ açık aldı ve son olarak ta sağ bek çıkarıp sağ bek aldı! Bu müthiş yaratıcı değişiklikler sonrası kendisi ne düşündü bilmiyorum ama ben doğrusu utandım.

Ama esas büyük utancı maç sonrasında yaşadım. Arkadaş ödül törenine çıkmamak ne demektir? Önce rakibi tebrik etmesini bileceksin. Saygı göstereceksin ki saygı göresin. Benim bildiğim Fenerbahçe’lilik bu değil kimse kusura bakmasın. Hele hele  maç sonunda başkan Aziz Yıldırım’ın yaptığı açıklamaları dile getirmeye bile utanıyorum. Çok ama çok üzüldüm, yerin dibine girdim bir Fenerbahçe’li olarak.

Bakın bunu 3 Temmuz’dan sonra Topuk Yaylası’na çıkan, Çağlayan’dan, Metris’e, Silivri’ye her tarafta başkanının yanında olan defalarca biber gazı yiyen bir Fenerbahçe’li olarak söylüyorum.”Başkanım maalesef sen bizim verdiğimiz desteği yanlış anladın.Biz o desteği Fenerbahçe başkanına verdik, Aziz Yıldırım’ın şahsına değil. Sen değil bir başkası olsa da aynı desteği verirdik. Hala da veririz. Ama sen bu verilen destek yüzünden maalesef kontrolden çıktın ve canından çok sevdiğine şüphemiz olmayan Fenerbahçe’ne zarar vermeye başladın”

Şimdi söyleyeceklerimi de bu sezon Konya’dan Mersin’e, Antep’ten Rize’ye her tarafa gitmiş, takımının peşinde koşmuş biri olarak söylüyorum. Daha da ileri gideyim, 84-85 sezonundan beri çubuklunun arkasından gitmediği yer kalmayan ve her zaman en kötü gününde bile takımının yanında olan, hatta kötü günlerde takımına daha çok bağlanan biri olarak söylüyorum.”İlk kez kendimi yorulmuş, bitkin ve yılgın hissediyorum”. Kalbim kırık, gönlüm yaralı. Kupayı kaybetmekten dolayı değil, bu kadar umursamayan takımdan, maç sonrası görüp duyduklarımdan dolayı üzgünüm.

Eğer ben bile bu duruma düşmüşsem, bu kadar kırgın ve bitkinsem, o zaman Fenerbahçe taraftarının muhakkak yeni bir heyecana ihtiyacı var demektir. O coşkuyu geri getirecek kişi de Ronaldo veya Messi bile değildir. O kişi artık herkesin başkanlık koltuğunda görmek istediği, adını hepimizin bildiği kişidir. Umarım o da söz verdiği gibi elini taşın altına koyar ve hepimize liderlik eder.

Yeni sezonun başlangıcına kadar herkese iyi tatiller dilerim. İnşallah Ağustos ortasında ilk maç kritiğini yazarken, yeni başkanımızla yeni başarılara yelken açmış oluruz hep beraber.

mail: alp.eralp@abcspor.com

twitter: @alperalp72