Tempo, coşku, istek başka şey, tecrübe ve psikoloji başka..
İki takım arasında belki genel anlamda 11’e 11’de çok büyük oyun kalitesi farkı yok ama işin içine futbol kalitesi dışındaki faktörler girdiğinde; Mesela mı ? Saha için lideri, tecrübe, psikoloji, büyük maçlar oynamış, amiyane tabirle kaşar futbolcu çokluğu, soğukkanlılık gibi konularda sarı-lacivertlilerin kantarda EPEYCE AĞIR bastığı şu götürmez…
Daha 8.haftadayız ama sanki sezonun son maçıymış ve ölüm-kalım mücadelesi şeklinde sahaya çıktı siyaz-beyazlılar..Daha ilk dakikadan yüzlerindeki o stres ve vücut dillerindeki asabiyet o kadar net gözüküyordu ki.. Orta sahadaki alakasız faul veya hatalı taç kararlarında, hemen her pozisyon pirana sürüsü gibi hakemin başındaydılar.
Kadroya ilk 11’lere bakıyoruz hatta yedek kulübesine.. Santrafor Demba Ba haricinde Avrupa’nın büyük takımlarında oynamış veya çok önemli bir Türkiye ligi geçmişi olan, şampiyonluklar yaşamış yerli oyuncu yok!
Öbür tarafa geçtiğimizde ise; Topal-Emre-Meireles-Kuyt-Kadlec-Sow gibi Avrupanın en üst liglerinde mücadele etmiş, Emenike gibi Rusya ligi tecrübesi yaşamış ve amiyane tabirle bu dalgalı sularda oynamış KAŞAR YERLİ FUTBOLCU fazlasıyla var.
İlk 11’DE SİYAH- BEYAZ KÖŞEDE sadece Demba Ba bu halkaya girebilirken, hadi biraz da Udinese de olsa Sivok ve TOP 5 lig icinde olmasa da, PSV’de oynamış Atiba Hutchinson diyelim, SARI-LACİVERT KÖŞEDE ise Alper haricinde circle’a giremeyen başka bir isim göremiyoruz..
Yani stresi, tansiyonu katlayıp, oyunu gerip aynı zamanda saha içi soğukkanlılığını koruyacak oyuncu sayısı yok denecek kadar az Beşiktaş’ta.. Fenerbahçe’de ise tam tersi! Senelerce Trabzonsporlular Avni Akerdeki Fenerbahçe maçları öncesi-içi bunu yaptılar ama her gerilen ortam ‘istisnasız şekilde’ sarı-lacivertlilerin ekmeğine yağ sürdü! Çünkü bu tansiyondan etkilenmeyi geçelim, FB’de bu atmosferden nemalanan ve hakemle, rakiple psikolojik harp yapmayı bilen oyuncu sayısı çok fazla.
Türkiye Liginde, en az sarı-lacivertli kaşar oyuncu sayısı kadar tecrübeli isme sahip Galatasaray haricinde, bu tansiyon, atmosferde Fenerbahçe ile başedebilecek başka bir takım göremiyorum!
Maç golle başlamasa, 42.de kırmızı kart gelmese birşey değişi miydi? Tabii ki futbol bu ama 1-0 iken ilk yarı Emenike’nin kaçırdığı goller veya 2.yarının başında FB 11’e 10 iken ikinci golü bulsa bugün tarihi bir farkla da bitebilirdi. Onun için bitmiş birşeyde geçmişe dönüp, ya şöyle olsaydı diye papatya falı açmaya gerek yok!
Çok kötü oynuyor denen, teknik direktörleri istifaları cebinde gezen, futbolcular arası problem olduğu söylenen, her gün gerek basın, gerek kendi seyircileri hatta birçok yöneticileri tarafından eleştrilen FENERBAHÇE ile GALATASARAY hafta sonu itibariyle 16’sar puanla ilk 2 sıraya yükseldiler. Çok iyi Beşiktaş, en iyi futbol oynayan ve teknik direktörü en sorunsuz büyük kulüp olan siyah beyazlıların 2 puan önünde!!
Geçen hafta Kayseri’de, bu hafta Olimpiyat Stadında 2 maçı kazansa, belki de o gazla, at yarışı tabiriyle ‘beyaz bayrak ayna yapacak’ BEŞİKTAŞ, 7 gün öncesine dek en yakın takipcisi ile makası ‘DAHA DA’ açacak mı diye düşünülürken 8.hafta sonunda bir anda 4.sıraya kadar düştü.
Hatice başka şey, netice başka.. Daha yolun başı, köprünün altından çok sular akar ama bugün için denecek şey aslında çok basit;
FUTBOL DENEN ŞEY işte bunun için bu kadar seviliyor!
