Eskilerin ‘ufunet’ dedikleri sıkıntı veren bir manevi ağırlık var ülkenin üzerinde. İnsanlar tedirgin, üzgün ve öfkeli. Yıllardır yapılan hataların bedelini masum insanlar ve bütün ülke hep birlikte ödüyoruz. Bu ortamda bazı insanlara ne kadar saçma ve absürd gelse de futbolun içindeki dostluk, dayanışma ve inadına mücadele yaşama ait pek çok diğer unsur misali benim gibi bazılarına da ölü toprağını kaldırmak için bir fırsat gibi geliyor. Gerçi bu kadar üzüntünün üzerine daha ne kadar yazmak içimden gelir bilmiyorum ama şimdilik devam. En azından Beşiktaş bu kadar karanlığın içinde az da olsa moral verdiği sürece devam.
Bu akşamki Beşiktaş o her zamanki coşkulu, baskılı ve istekli halinden uzaktı. Kimbilir belki bu kadar kötülük ve vahşetin olduğu bu dünyada futbolcular da yorulmuştu bu şiddetten ve celalden. Üstelik hafta içi oynanan Trabzon maçının yorgunluğu da vardı. Stadı olmayan, iki maçı ertelenip o eksik maçlar nedeniyle Fenerbahçe’nin gerisine düşen Beşiktaş daha önceki sezonların aksine bu sene işin psikolojik tarafını da daha iyi idare ediyor. Bu arada Avrupa’dan ve Türkiye Kupası’ndan elenmesi tabii başarısızlık ama camia için en önemlisi kesinlikle lig şampiyonluğu ve bu kadronun bütün olumlu taraflarına rağmen hepsini birarada götüremeyeceği zaten aşikradı. Bu yıl gelecek bir şampiyonluk bitmiş stadıyla birlikte Beşiktaş’a Şampiyonlar Ligi vitrinine çıkma şansı verirse Vodafone Arena’da çok güzel maçlar izleyebiliriz.
Bu akşam rakip kaleye çok az şut çekebilen Beşiktaş’ta yine iki üstün yetenek Oğuzhan ve Sosa işbirliği golü getirdi. Gomez’in her maçtaki gol atma iştahı iyi hoş ama bir süre sonra kendini de takımı da strese sokmaya başlıyor. Hele ki kaleciyle karşı karşıya kaldığı pozisyonda topu sağına çekmek isterken dengesini kaybedip düşmesi hiç yakışmadı. Ben olsam bu akşam Cenk’i daha erken oyuna alırdım ama elinde 19 gol atmış bu kadar kariyerli bir oyuncuyu da küstürmemek lazım. Hele ki ligin sonları yaklaşırken Şenol hoca bir jonglör gibi elindeki futbolcuları düşürüp kırmadan en doğru şekilde istifade etmek zorunda. Zaten Trabzon maçında çok iyi bir performans sergileyen Necip’e bu akşam formayı vermesi de onun her zamanki adalet anlayışının bir göstergesiydi.
Ülkede çok özlediğimiz birlik duygusu bu takımda var ve onlar da hocanın işini kolaylaştımak için ellerinden geleni yapıyor. Her maç sonrası tribünlere hep beraber gitmeleri de takımdaki beraberliğin en güzel dışavurumu. Antalya da bu akşam iyi top oynadı ve gayet diri bir mücadele sergiledi ama buna rağmen Beşiktaş kendisi çok pozisyon bulamadığı gibi rakibe de pek ciddi pozisyon vermedi ki zaten geçen yıllara göre en önemli fark takım savunmasındaki başarı. Beck ve İsmail kanatlarda yine çok çalıştılar ve faydalı işler yaptılar. Q17 arada saplandığı o öfkeli sorumsuzluğun bedelini takıma ödetmeden Şenol hoca önlemini aldı ve ne onunla ne onsuz yapamadığımız Olcay’ı sahaya sürdü.
Hakemler genelde olduğu gibi kötüydü. Bir Beşiktaş’ın, bir de Antalya’nın penaltısını vermediler. Atiba’nın formasından çekilmesi kesin penaltıydı ama Olcay’ın ortasındaki ele çarpma bana göre o kadar itiraza rağmen penaltı değildi. Necip de tam stoperde yeni bir alternatif olmuşken Eto’o’ya maçın başında yaptığı müdahaleyle Beşiktaş’ın başını yakabilirdi. Bu akşam Motta’yı izlerken de niye Tosic gönderilmedi de Motta yollandı diye bir kez daha düşünmedim değil.Sonuç olarak ilk bakışta kolay gibi görünen ama bundan sonraki her maç gibi zor geçen bir karşılaşmadan 3 puan almak çok önemliydi. Şimdi oturup yarın ülkeyi yine travmaya sokan bir şeyler olmazsa derbiyi izleyip Fenerbahçe’nin puan kaybetmesini umut edeceğiz. Braga maçında Fenerbahçe’nin yaşadığı hakem faciasını görünce bizim de pek çok derbide yaşadığımız cinayetleri düşündüm ve belki de yıllardır hakemlerden neler çektiğimizi bir nebze olsun anlamışlardır diye umut ettim. Ne de olsa umut fakirin ekmeği…
mail : gorkem.isik@abcspor.com
twitter : @saturnocontro3
