SENİNLE 4 DAKİKA

Erkekler yeteri kadar sabretmesini bilirse kadınlar ayaklarına kadar gelip kul köle olurlar der bir Japon atasözü.

Bu sabır işi demek bu kadar mühimmiş..Demek ki bugüne kadar gururumuzu boşuna paspas yapmışız.

Fenerbahçeliler yeteri kadar sabrederlerse de şampiyonluk gelir mi??

Kime sabredecek acaba? Ali Koç’a mı, Mourinho’ya mı?

Biri ümitsiz vaka, diğeri de ışık vermiyor. Bugüne kadar topu rakibe veren, önde pres yapan oyuncusu olmadığı halde helva gibi orta sahayla maça çıkıp da şampiyon olan bir takım görmedim ben bu ligde, ligin sonu geldi hala aynı kafa devam ediyor ve tek oyuncu üzerinden hücum planıyla yarışı sonuna kadar kovalama derdinde ve bugün o oyuncu da sakatlık sebebiyle yoktu, ne yapacak diye merak ediyordum ve bir Mourinho sürprizi ile karşılaştık.

Haftalardır oynatmadığı Oğuz, İrfancan Kahveci, Kostić, İsmail, Yusuf ve Eğribayat’ı ilk 11 başlatarak tekrar 3’lüye dönmüş yine.

Gaziantepspor’un önde 3 tane hızlı oyuncusu var, karşısına 3 tane ağır stoper koymuş, bu da mantık hatası..

Uyumsuzluğu maçın başından itibaren gözlemliyorduk, Antep ekibi hızlı oyuncularıyla orta sahadan tehlikeli gelmeye ilk dakikalardan itibaren başladı ve Dzeko’nun hatasıyla kaybedilen bir topta Maxim cezayı kesti, Škriniar’a çarpan top da kaleciyi çaresiz bıraktı..

Erken gelen gol Fenerbahçe’nin 10 dakika daha sahada bocalamasına sebep oldu, ilk organize atak sağdan Oğuz’la geldi 27.dakikada.

Oğuz hiç bir pas opsiyonu olmadığı halde orta yapmayı tercih etti, çapraz pozisyonda da olsa vursa gol olma ihtimali daha yüksekti. Önemli olan pozisyon değil, oyuncunun psikolojisi. Bir maç kötü oynadı diye acımasızca kızağa çekip yok saymak da bir nevi mobbing, normalde o adam oradan vurur ve yüzde 70’de gol yapar. Ben şaşıyorum Mourinho’ya. Yerli oyunculara karşı çok mesafeli. Arada Bir 15-20 dk oynatsan adamı bu hale gelmez.

Maçın sonraki bölümünde ise Fenerbahçe epey toparladı. Fred biraz daha ağırlığını koydu maça, Kostic’i çok kaçırdılar arkaya, Dzeko’ya iyi ara paslar atıldı ama İrfancan Kahveci ile Dzeko finallerde vuruş ve son pas olarak etkisizdi. Çok kötü bir ilk yarı başlangıcı ama umut vadeden bir son 15 dakika oldu diyebiliriz ilk yarı adına..

Hakem Oğuz’a yapılan iki net faulü vermediği gibi Gaziantepspor’lu Ogün’e çok müsamaha gösterdi. Talisca’nın pozisyonu için Talisca bile itiraz etmedi..

İkinci yarıya Nesyri-İsmail değişikliği ile başladı Mourinho. İsmail iyi bir görüntü vermedi zaten ama orta sahada bir eksikliğe sebep olabilecek bir hamileydi, Talisca daha bir ortaya çekildi..

Tamamen geriye yaslan Gaziantep bu boşluğu değerlendirmeyi düşünmedi, ceza sahasına otobüsü park etti ve sayısız kaçan fırsatlar izledik En Nesyri ve Dzeko’dan.

En Nesyri’nin sayılmayan golünde ofsayt olabilir ama orada bir el var gibi gördüm..

Fenerbahçe tam yine bir gol kaçırma sarmalına girmişken penaltı imdada yetişti ve Talisca 1-1’i getirdi, 68’de .

Golün şaşkınlıği 69,da kornerden 2-1, 72’de de 3-1’i getirdi ve Fenerbahçe hakettiği gollerden 3’ünü 4 dakikada buldu ve fişi çekti..

Yıllardır futbol izleriz, defans göbeğinin bu kadar değiştirildiğini görmedim.

Sezon sonunda ve hatta şampiyonluk virajında 8 oyuncu birden bir maçtan diğerine değiştirildiğini de görmedim. Sistem de değişmez bu kadar sık ama hadi olabilir ve bugün Levent Mercan’ı da tekrar sahada görünce iflas etmiş bakkal eski deferleri açarmış sözü aklıma geldi, sanki Fenerbahçe taraftarının önümüzdeki sezon da Mourinho ile işi var..

Penaltı gelmese bu maç böyle olur muydu bilinmez ama 4 dakikada 3 gol unutulmaz. Eski bir şarkı gibi:

Seninle 4 dakika. Mutlandırıyor beni.