OLMADI

Bugün çok karakterli bir oyun koydu takımınız ortaya diyor, adam diyor ki ben de çok karakterliyim…

Ortada aman aman bir şey yok da, hatasız oynamış işte, gördünüz mü diyor Krunic maça nasıl damga vurdu. Bu daha başlangıç, bundan sonra göreceksiniz diyor.

En iyi penaltı atan oyuncularımıza penaltı attırdık ne yapalım dedi çıktı işin içinden, önümüzdeki maçlara bakacağız dedi, şampiyon olmak istiyoruz dedi.

Olympiakos fiyaskosunun ardından Fred başta bir çok oyuncunun kendini ispat etmekten başka hiç bir amacı olmayan bu hocanın motivasyon konuşmalarıyla gaza gelip Sivasspor’a sahaya dar edeceğine hiç ihtimal vermiyordum ve beklediğim gibi de bir oyun oldu.

Fenerbahçe’li oyuncularda ciddi bir konsantrasyon kaybı vardı, basit top kayıpları ve topun ayakta kalma süresi bu konsantrasyon eksikliğini teyit eder nitelikteydi.

Sivasspor da çok basit pas hataları yaptı ilk yarıda, kalite olarak da eski güçlerinden çok uzaktalar, ilk 30 dakikası Fenerbahçe’nin üstünlüğünde ama izleme zevki olarak göz kanatan bir maçtı desem abartmış olmam..

Sivasspor orta sahasını kalabalık, defansını çakılı tuttu ilk yarıda, Koita ve Manaj’a top şişirelim demişler ama Becao ve Djiku hiç nefes aldırmadı, top çoğunlukla Fenerbahçe’de kaldı ama Fenerbahçede istediği kadar pozisyon bulamadı, bunun için de temposu yeterli değildi zaten.

Sivasspor defansının dengesi bir kez bozuldu, onda da Dzeko’nun şutunu Ali Saşal çok iyi çıkardı, bir tane de Tadić’in boş kaleye 30 metreden başarısız denemesi vardı başka da bir şey yoktu ilk 30 dakikada..

30’dan sonra maça biraz hareket geldi, Sivasspor’un ani ataklarını izledik, 2 kez Livaković sahne aldı. Son bölümde de Fenerbahçe etkili ikiye birlerle zorladı ve 45+ da Fred ceza sahasının dışından ölçüp biçip topu ampul gibi doksana asınca Fenerbahçe soyunma odasına önde girdi.

Açık konuşmak gerekirse gol ya bir duran toptan gelir ya da uzaktan bir şutla gelir yahut da en iyi ihtimalle penaltı dersin bazen. Işte öyle bir ilk yarıda Fred şapkadan tavşan çıkardı, bu golün kıymetini çok iyi bilmen gerekiyor, 57.dakiada Fenerbahçe öyle bir gol yedi ki tam derslik..

Ileride top kaybediyor Ferdi, Fred rakibi indirmiyor, verkaç dahil Koita 50 metre top sürüyor ve Livaković paçasından gol yiyor. Bu da konsantrasyon eksiği..

İsmail Kartal’dan peş peşe hamleler geldi, hiç biri tutarlı değildi. Tadić ve Osayi çıktı ve yerlerine Cengiz ve Mert Müldür dahil oldu.

Tamamen gömülen rakibe karşı Tadić’siz oynamak kötü bir tercihti..

Ardından Batsuhayi ve Serdar Dursun’u oyuna alıp Szymanski ve Dzeko’yu çıkardı..

İrfancan’ın orta sahanın göbeğine geçmesi Fenerbahçe adına olumlu bir hamle oldu ama diğer oyuncuların bir katkısı olmadı.

O baskıda İsmail Yüksek’in soldan ceza sahasına inmesi ve topu kaldırıp İrfancan’ı görmesi çekirgeyi zıplattı diye düşündük ama 90+2’de gelen penaltı Fenerbahçe’nin lige havlu atmasına sebep oldu..

Skora göre oyun oynamak lazım, maçta vitesi nerede yükselteceğini ne zaman düşüreceğini iyi ayarlamak lazım, burada teknik direktör devreye girer ama Fenerbahçe’nin bir teknik direktörü olmadığı için bana tuhaf gelmiyor.

Skor olarak önde olan takım iki kez kontra golü yer mi arkadaş? Siz ne iş yaparsınız kenarda diye sorarlar..

Penaltı pozisyonunda VAR odası topu hakeme attı ve o da beyaz noktayı gösterdi ama penaltı penaltı gibi olur mottosuna hiç uymadı. Oyuncu topa dokunduktan sonra Livaković ayağını uzatıyor ve ayağı sabit. Bunu hakemler yorumlasın..

Adeta dejavu, Fenerbahçe yine bir Sivas maçında şampiyonluk ümitlerini mucizelere bıraktı. İsmail Kartal gibi CV’si bomboş bir hocayı takımın başına getirmek şampiyonluğu mucizelere bırakmaktı ama bu gerçeği maalesef yönetim göremedi.

Olmadı..Başkan, teknik ekip, 200 milyonluk kadro, milyonlarca Fenerbahçe’li İsmail Kartal’ı şampiyon yapmak için çok uğraştı, herşeyi yaptı ama olmadı. Fenerbahçe’yi şampiyon yapmak için uğraşsalar bu iş olurdu..