İnanılmaz ofansif bir Galatasaray kadrosuna şahit olduk. Çift santrafor artı Sneijder için ‘acaba mı’ derken üstüne bir de Bruma yer bulmuştu. Emre Çolak’ın defansif ortasaha olması ise ‘yok artık’ dedirtti. Hamza Hoca ilk ciddi maçında imzasını attı, farkındalık yarattı. Bu oyun anlayışının dayanağı ve emniyet sübabı Burak-Umut ikilisinin ilerde basması ve savunmayı üçüncü bölgede başlatmasıdır. “İtalyan işi”nden sonra bu iddialı ofansif anlayış hepimizi şöyle bir sarstı ve etkiledi.
Çok coşkulu, baskılı ve de istekli bir Galatasaray takımı vardı. Ancak en göze batan nokta takımın ‘Sneijder stili’ tektop ve hızlı oynama bilinciydi. Topun koştuğu, akıcı bir futbol oynama arzusu gözlemledik. Bu, gözebatan bir diğer yenilikti. Telles, Bruma ve Emre Çolak gibi topu iyi kullanan ve yumuşak bilekli oyuncular, bu pas oyununa katkı yaptı. Ayrıca Hoca, takımın yaş ortalamasını düşürerek dinamizmi arttırdı. Galatasaray’ın bir önceki yönetiminin Bruma ve Telles özelinde yaptığı maliyeti yüksek yatırımların boşa olmadığı birkez daha kanıtlandı.
İlk yarının son 10 dakikasında takımın formasyon değiştirmesi ve buna rağmen oyun ritmini yitirmemesi etkileyiciydi. Bruma sola, Sneijder göbeğe santrafor arkasına geçti. Burak’ın ise sağa kayıp Umut’un santraforda kaldığı bir 4.2.3.1 izledik. Bu maçta Galatasaray aylar sonra ilk defa stoperlerini ortasaha çizgisine kadar çıkartıp 60-70 saniye rakip alanda kalabildi. Burak ve Bruma’nın ön plana çıktığı bir oyundu. Burak, Umut’un biraz arkasında, Necati Ateş rolünde başarılı oldu. Selçuk toparlanıyor. Semih zayıf halka. Heran hataya açık ve teslim olunamayacak bir defans oyuncusu olduğunu tekrar belgeledi.
Gecenin teması Hamza Hoca’nın takım kadrosu-formasyonu ve de oyun anlayışı noktalarında yaptığı dokunuşlarla daha ilk maçtan Galatasaray’a damgasını vurmasıydı. Galatasaraylılar çok uzun zamandır yeni bir kahraman bekliyor. Artık en azından bir aday var…
