Son yılların en renksiz ve heyecansız Trabzonspor Fenerbahçe maçını izledik herhalde.
Halilhodzic bir çok kişi tarafından eleştiriliyor takımı çok defansif oynattı diye ancak belli ki Fenerbahçe’nin forvetlerini iyi analiz etmiş. Biliyor ki geniş alanda etkililer ancak dar alanda problem yaşıyorlar, her şeyden önemlisi adam eksiltemiyorlar!
Dolayısıyla orta sahayla defansını neredeyse birbirine yapıştırdı. Arada hiç bir boşluk bırakmadı.Takımın yumuşak karnı gibi gözüken defansın da zor durumlara düşmesini engelledi. Seyir zevkini öldürdü ama kendileri açısından doğrusunu yaptı.
Fenerbahçe’de ise coşku eksikliği gözüme çarptı. Hep yazdım, sürekli de tekrarlıyorum.Takımın yaş ortalaması yüksek. Bu takımı motive etmek hiç kolay değil. Oyunun bazı bölümlerinde Fenerbahçe’li futbolcularda “biz nasıl olsa bir gol atarız” umursamazlığı gördüm! Çok durarak oynadılar. İşte bu çok tehlikeli.
Evet Fenerbahçe ligin en oturmuş takımı, iyi de bir kadroya sahipler. Ancak rakibin dengesini bozmak için gerekli koşuları yapmazsanız, yardımlaşma konusunda eksik kalırsanız, oturmuş kadro bir yere kadar size yardımcı olur.
Her ne kadar Diego takviyesi ile yaratıcı gücü artmış olsa da Fenerbahçe’nin, şu unutulmamalı: 3 forveti de iyi, atletik ve kağıt üzerinde son derece tehlikeli ama çok yetenekli değiller. O yüzden coşkularını hiç ama hiç kaybetmemeliler!
Geçen seneki coşku giderse zor gelir,aman İsmail Hoca’m ilk iş ne olursun al o “coşkuyu” geri getir.
