Maç başlamadan önce öyle güzel bir tarihi geri dönüşlerden birini tam canlı canlı görme fırsatı yakalamışken, sahanın en iyisi Schröder 2 atışı atıp 3.yü kaçırınca ve Almanya – İspanya karşısında son 3 dakikada 13 sayıdan 1 sayıya getirip son saniyesinde yetişemeyince bizim İzlanda maçı gazı kaçmış kolaya döndü!
Ama yine de milli maçtır, prestijdir, çentiktir diye oturduk maça, maça başlamadan grupta 4. Olmuştuk ve Fransa-İsrail maçı galibiyle oynayacağımız belli olmuştu, bir başka deyişle ev sahibi, atletik ve EuroBasket’in favorisi Fransızlardan kaçamamistik.
Maça beklediğimiz gibi rotasyonla başladı Kurt Hoca Ergin Ataman, ilk çeyrek onlar mancınıkçı kadroyla çıkıp biz de Cedi ve Furkan ‘ ın enerjisi ile başladık ama Melih bıraktığı yerden at-a-mamaya devam edince, ikinci çeyreğin hemen başında 10-0 lık bir Izlanda serisiyle 29-32 geri düştük.
Rakip kim olursa olsun ciddiyetin şart olduğunu hatırlattı Izlandalılar, bu arada 2 metrenin üzerinde sadece iki oyuncusu olduğundan içerisiden oynamayı hiç düşünmeden öyle güzel yumuşak yumuşak 7 metreden hücum ettiler ki, 3 sayı savunmasını âdeta boş veren millilerimiz karsisinda 6 sayı ile öne geçtiler ve İzlandalı davulcular adeta Güney Afrika dünya kupasındaki Vuvuzelacilar misali maç izletmemeye yemin etmiş gibi gürültü yapıyorlardı. Umarım büyük bir basketbol turnuvası İzlanda’da düzenlenmez, zira bu arkadaşlar Berlin’de bu kadar gürültü yapıyorsa Reykjavik’te bizi desibel manyağı yaparlar!
İlk yarı 47-47 bitti. Rakibin 47 sayısının 27’si, 9 üçlük isabetiydi ki sonuncusu son saniyede oldu ve maçın kafa kafaya gitmesinin nedeni Bobby Dixon’in da fahri İzlandalı gibi onlara ayak uydurup, yüksek üçlük isabeti bulması idi. Ribaundlardaki üstünlüğünü en azından ilk yarı çok az kullanabildik, gerçi bu maç ne ribaund ne pick and roll maçı idi ve taktik maktik yoktu. Atan kazanacaktı yani Atan alırspor’du.
- Çeyrekte değişen bir şey yoktu, Bobby Dixon ve Semih biraz oyuna ağırlık koyup , Cedi biraz kıpırdayınca biraz öne çıktık.Ve bu çeyreğin son 5 saniyesinde hem Sinan Güler’in maçtaki ilk basketi, İzlanda’nin da klasik son saniye üçlüğü geldi. Hiç skor tabelasına bakmadan “her hücumda son topmuş gibi” oynamaları çok saygı değerdi , 74-67 bitti 3 . çeyrek.
Son çeyreğinde çekişme hiç azalmadı, Bobby Dixon 1.78lik boyu ile 11 ribaund aldı 25 sayı attı. Cedi iyi oynadı. Ama adamlar her çeyrek olduğu gibi son çeyreğin son saniyesinde de 7.5 metreden sallayinca 91-91 oldu maç. Faul yapmamamız da garipti. Aşırı güven miydi neden, bizi uzatmaya götüren ciddiyetsizlik mi bilinmez!
Fransa maçının da bittiği haberi gelince, maç zaten gazı kaçmış olan kola uzaması ise bir de ısınmıs gazı kaçmış kola oldu ki herhalde bizlerin en son istediği şeydi bu. Uzatmada Cedi, Semih ve Bobby tecrübesi farkı ilk kez 10’a çıkardık ve fişi cektik. İlk kez 100 sayı seviyesine uzatmada da olsa çıktık.
20”den fazla ribaund yaptık, 102 sayı yemeyi başardık. 111- 102 bitti maç ama öyle ya da böyle, bu bir milli maç ve sonucu birşey değiştirmese de galibiyet galibiyettir!
Yazarın diğer yazıları için tıklayın
alen.osepyan@abcspor.com
