Uzun zamandır görmedim böyle bir ambians, bu kadar kupayı isteyen bir seyirci kitlesi ve bu kadar isteyen bir hoca komutasındaki takım!
Maça olağanüstü başladık, hemen öne çıktık skorda, Sinan Güler ve Stephan Lasme’nin erken faulune girmesi ile x-factor Chuck Davis’in devreye girmesi ve Alen Omic’in 2.17’lik boyuna karşı çaresiz kalmamiza rağmen Mc Collum ve Lasme, Chuck Davis’e destek olması ile hem ilk periyodu hem de ilk yarıyı sadece 1 ya da 2 kere en fazla 2 sayı geri düşerek ki bunu çok önemsiyorum, 49-42 önde kapattık.
İlk yarı Alen Omic, Eric Mc Collum ve Chuck Davis hepsi 11’er sayıya ulaşmıştı bile, rakipte ise oynayan 10 oyuncunun tamamı 1 ‘er faul almıştı. Yani onlarda faul problemi hiç yokken bizde Sinan Güler ve Stepjhan Lasme 3’er faule ulaşmıştı. Ribaundlarda ise çok kotü görünmemize rağmen 17-16 önde idik… Tablo genel olarak fena gitmiyordu.
İkinci yariya acayip bi tempoda başladik, fark 18 sayıya gelmiş final kapısını sonuna kadar açmış acaip savunma yapmaya başlamıştık, Göksenin şahlanmis , Chuck Davis bıraktığı yerden devam ediyordu. 3. Çeyrek hakikaten seyircinin de adeta 6. , 7. , hatta 8. Adam olarak müdahalesi söz konusu olmuştu. 73-56 bitti periyod.
4. Çeyrekte Gran Canaria finalin gidebilecegini anlayip farkı 10 sayıya kadar çekip seyircinin yüreğini ağzına kadar getirip acaba finali göremeyecek miyiz diye düşünürken bir de Stephan Lasme’ye çalınan acayip bir hücum faulle 5. faulle çıkınca , Caleb Green ve Blake Schilb’in tarihi kötü performansına rağmen benim razı olabileceğim 14 sayı ile 89-75 kazanıp finale göz kırptık.
mail : alen.osepyan@abcspor.com