Şampiyonluklar birer epik hikayedir Kadıköy’de yaşanan….
FB’nin 19. Şampiyonluğu……
Artık yakından da öte, sadece formalite icabı alınacak 3 puan….
19 şampiyonluk dile kolay, aslında çok daha fazla ama saçma sapan bir kararla 1959’da başlayan bir hesap bu……
Neyse, konumuz o değil, bu 19 şampiyonluk benim için, hatırlamadıklarım ve kare kare hatırladıklarım olarak ikiye ayrılıyor:
Önce hatırlamadıklarım….
1959
1961
1964
1965
1968
1970
Çok net kare kare hatırladıklarım ve hepsinden belirgin birkaç isim birkaç hatıra, bakalım size ne ifade edecekler…..
1974 Didi efsanesi, Cemil, Osman ve çubuklunun TV’da siyah beyaz da olsa görünmesi….
1975 Didi efsanesinin devam yılı ve yine Cemil Cemil Cemil….
1978 Kalemizde İvançeviç var; ama onun da ötesinde rahmetli Önder…..
1983 Stankoviç’le değişen futbol anlayışımız ve rahmetli Selçuk…..
1985 1. Veysel dönemi ve yine rahmetle andığımız biri Hüseyin….
1989 2. Veysel dönemi, 103 gol ve Toni’den Rıdvan’a bir nesli Fenerli yapan efsane kadro…..
1996 Ali Şen başkan ve yıllar sonra değeri daha da artan unutulmaz maç…..
2001 İyi futbol iyi oyuncularla oynanır, %51 biz kazanırız diyen adam…..
2004 Adına şarkı olan o frikik üstadı ve koşan çocuk ile gelen şampiyonluk….
2005 O bir Alex……..
2007 33 sene sonra bir başka Brezilya efsanesi ve yine Alex….
2011 Kim ne derse desin, Fener’in aydınlandığı ve aydınlattığı yıl…
Ve
2014 Sevilmesen de nefret edilsen de saygı duyulansın sen artık….
Bu 13 şampiyonluğun elbette hepsi birer epik hikaye, hepsinde acı var ter ve gözyaşı var. Hepsi birbirinden anlamlı ve önemli…….
Hepsi de anamızın ak sütü gibi helal……
