Tam 30 sezondur sürekli maçlara gidiyorum. İstanbul’da olup ta Fenerbahçe’nin gitmediğim maç sayısı 2! Bugün ise ilk kez bir maça gitmeme rağmen kapıda kaldım, içeri giremedim.Hem de stadın 3/4’ünün boş olduğu bir maçta.
Bir şeylerin ters gideceği hafta arasından belli gibiydi. Passolig’in websitesinde Fenerbahçe tarafının biletleri bir türlü satışa çıkmıyordu. Federasyon logolu Passoliğimle de Kasımpaşa tribününden bilet alamıyordum, sistem buna aynı zamanda Fenerbahçe kombinem de olduğu için izin vermiyordu.
Sonradan anlaşıldı ki Fenerbahçe Kulübü kendi tribünlerine ayrılan biletleri istediği kişilerin Passolig kartına yükletmiş. Ben saf saf kombine sahiplerine öncelikli olarak internetten bilet satışı yapılmasını beklerken zaten küçücük olan Fenerbahçe tribünlerinin biletleri anında tükenmiş.
Bunun ana sebebi Başkan Aziz Yıldırım’ın tribündeki muhalif gruba karşı olan tavizsiz ve kararlı tutumu! Kulübüne zarar vermekten çekinmeyenler varsa başkanın onlara karşı katı bir tutum içinde olması haklı olabilir. Bugün Edirne’deki Bayan basket maçında yaşananlar gibi olayları çıkaran ve kendi sporcularına hakaret edenler ve o zihniyette olanlara karşı başkanın bu mücadelesi kesinlikle haklı.
Ancak bu mücadeleyi verirken “kurunun yanında yaşın yanmaması” da gerekiyor.Benim gibi münferit ve hiç bir taraftar grubuna bağlı olmayan kişiler mağdur olabiliyor. Kombine iptallerinde olduğu gibi hayatta isteyeceği en son şey Fenerbahçe’sine zarar vermek olan insanlar, kendilerini stadın dışında bulabiliyor!
Bırakın futbolu, basket kombinesi de olan, zaman zaman voleybol maçlarına da giden ve geçen sezon futbol takımının 34 maçının 34’ünü de yerinde izleyen ben, bir anda kapının önünde bulabiliyorum kendimi.
Yalnız bir çift laf ta Passolig yöneticilerine söylemek istiyorum. Bugün biletsiz olarak stada gittim çünkü federasyon logolu passolig kartıma Kasımpaşa tribününden bilet yükletebilirim diye düşündüm. Yanıma o yüzden formamı da almadım. Tribündeki yerimi alıp efendi efendi maçımı seyredecek tezahüratlarla takımıma destek veremesem bile en azından bu güzel maça şahit olacaktım.
Passolig sistemi mi izin vermedi, Kasımpaşa Kulübü’nün talimatı mıydı bilemiyorum ama 30 senedir maçlara gidip bir kez bile herhangi bir olaya karışmamış, kendi takımını ve yönetimini protesto etmemiş bir kişi olarak maça sokulmamayı hazmedemiyorum. “İnsanlar neden maça gelmiyor” sorusunu sormadan önce “acaba insanların maça gelmesini nasıl kolaylaştırırız” diye düşünürseniz bu sıkıntılı dönemi daha rahat aşarız sanki!
Maça gelince, stada girememenin verdiği üzüntüyle,”tüm kapılar suratıma kapandı, demek ki Türk Sporu’nun başındaki belalardan biri benmişim” diye düşünerek, kendimi yakınlardaki bir cafeye attım. Gördüm ki takım bıraktığı yerden devam ediyor. Sadece 1 ve 2. Gollerin arasında gereksiz bir geri çekilme yaşandı eleştirilebilecek. Onu da deplasman psikolojisine vermek lazım herhalde. Egemen’li defansın hala gol yememiş olması,Kuyt’un iki usta golü,Diego’nun asistleri. Eksiklerin yerine oynayanların arkadaşlarını aratmamaları hep pozitifti.
Haftaya ise ters deplasman Karabük var. Fenerbahçe’nin işi kesinlikle bugünkü kadar kolay olmayacaktır. Ancak oradan da 3 puanla dönülmesi halinde rakiplerin de moralini bozacak, umudunu biraz olsun kıracak bir sonuç ortaya çıkar. Belki o zaman Trabzon maçı için taraftar da Kadıköy’e akar!
