0-5’lik bir oyun değildi. Ancak Galatasaray’ın bir kadro istikrarı yakaladığını ve ayağa hızlı oynayarak topu koşturan bir oyun stilini hedeflediğini belgeleyen bir maç oldu. Emre Çolak bu taktik anlayışa can katan aktör olarak ilk 11’deki yerini perçinledi. Burak Yılmaz her türlü defosuna rağmen golcülüğünü gösterdi ama daha çarpıcı olanı, santrafor arkası gezgin forvet rolünü başarabilmesidir. Hamzaoğlu’nun imzası bunlardır. Yani hızlı ve hareketli ayağa paslı oyun, Emre Çolak’li bir kadro ve Burak Yılmaz’ın yeni rolü…
Arsenal karşısındaki Galatasaray’ı izledikten sonra, Konyaspor’a karşı alınan bu farklı galibiyetin pek de bir anlam ifade etmediğini kavramak gerekir. Galatasaray kadrosunda “İyi bir Galatasaray takımı”‘nda asla oynayamayacak birçok futbolcu var. Şöyle ki; Semih-Sabri-Telles’li bir defansa 1’den fazla gol atamayan bir takım ciddi manada kendini sorgulamalıdır. Ayrıca geçmişte Şükür-Karan-Necati-Kabze rotasyonuna sahip bir forvet hattını ya da Tanju, Kovacevic, Saunders, Jardel ve Drogba gibi golcüleri gözönüne getirmek, bize bu noktada bir fikir verebilir. Burak-Umut ikilisinin top kontrolü (first touch), ikiye-bir yapma, top saklama ve çalım atma noktalarında ciddi yetersizlikleri var. Dahası yakaladığını yüksek oranda atan golcüler de değiller.
Öte yandan ortasaha rotasyonunda sertlik yaratan, ‘deparlı pres’ koyan oyuncu eksikliği göze çarpıyor. Bu; rakibin, eğer ortalama bir oyuncu kalitesine sahipse, aynı CL maçlarında olduğu gibi elini kolunu sallayarak GS onsekizine ulaşabilme sebebidir. Sonuç “4” oluyor! Ortasaha oyuncu topluluğunda bir başka eksik ise ‘dikine topla dribling yapan’ futbolcu varlığıdır. Oysa oyunu forse etme ve rakip defansın dengesini bozma açısından çok elzemdir. Melo geri dörtlünün önünde fazlaca statik olduğundan bu kalitelerini oyuna yansıtamıyor. Diğer tüm ortasaha oyuncularının ise bu nitelikleri yok.
Tüm bu yetersizliklerin üzeri Konya deplasmanındaki ya da olası benzer galibiyetler ile örtülürse Galatasaray ‘arefeyi görür ama bayramı göremez’. Bu galibiyet olsa olsa Galatasaray’a ligde bir ivme kazandırmıştır.
Galatasaraylılar için ‘muteber takım’ yerel ligde rakiplerini gole boğan, derbileri kazanan değil, Avrupa arenasında yüksek prestije ve saygınlığa sahip Galatasaray bayrağını dik tutandır.
