BU OYUNA FAZLA BİLE

Tabii kötü oyunun sebeplerine gelince en başta çıkan 11’den başlamak lazım. Ortada Meyer, Zayc, Crespo üçlüsünü görünce neredeyse herkes “üretmekte” zorlanacağımızı düşünmüştür. Nitekim ilk devre boyunca Göztepe kalecisi yere yatmamış olabilir. Bu üç oyuncudan bir ara pasi bir şut ya da bir dripling bekliyorsun ama yok. Nasıl pozisyona gireceksin ki böyle? Nasıl hücumda çoğalacaksın?

Daha önceki bir çok maçta olduğu gibi sadece İrfan Can’ın ayağına bakan bir takımdık bugün.O da zaten yaptığı asistle 1 puanı aldırdı. Mesut’u ise oyunun içine sokamadık yine, o da pek girmeye niyetli değildi hoş. Serdar Dursun da yine top tutamadı, pas istasyonu olamadı. Böylece hücumda renksiz, keyifsiz, dümdüz bir performans sergiledik.

Perreira ise çıkardığı 11’in dışında yaptığı değişikliklerle de çok konuşuldu. Rossi-Berisha çizgi kenarında belki 6-7 dakika beklediler, almadı bir türlü. Hele Novak atıldıktan sonra Szalai’yi almak için bir çok pozisyonu geçirmesi, adeta bilerek gecikiyor izlenimi yarattı. Takımın tek hücum tehdidi Irfan Can’ı çıkarıp Mesut’u oyunda tutması ise yönetime mesaj gibiydi. “Bakın sizin istediğinizi yapıyorum. Mesut’u hep oynat dediniz, işte oynatıyorum” diyordu sanki.

Açıkçası ben bu davranışlarda biraz provokasyon sezdim. Bu çok sıkıntılı ve düzeltilmesi gereken bir durum benden söylemesi.

Bir de değersizleştirdiğimiz futbolcular meselesi var. Geçen sezon bu takımın az sayıda iyi transferleri kimdi? Szalai ve Pelkas değil mi? Szalai neden olduğu anlaşılmaz şekilde 4.stoper konumuna düştü. Pelkas’ı ise en motive olacağı Olympiakos deplasmanında bile oynatmıyoruz. Bu gidişle Kim, Altay, Ferdi gibi değerleri de mundar ederiz biz.

Velhasılkelam keyfimiz yine kaçtı. Galatasaray maçındaki sevincimiz yine kursağımızda kaldı. Liderle aradaki fark 12 oldu. 1 puanı bile zor hakeden futbolumuzla taraftarımızı yine kanser ettik.