NCAA 2016 Mart Çılgınlığı, Pazartesi gecesi sona erdi. Fakat turnuva başlangıcından finalin son düdüğüne kadar hiç de öyle tek cümlede özetlenecek şeyler izlemedik açıkçası. Başıyla, sonuyla ve sonucuyla bizlere belki de son 20 yılın en güzel turnuvasını yaşattı Amerikan Kolej Basketbolu; favoriler elendi, Big East temsilcileri yükseldikleri finallerde toplam üst üste altıncı kez galip gelmeyi başardılar, draft sıralamaları için yapılan tahminler yarı yolda alt üst oldu, ve görsel şölenlerin ardı arkası kesilmedi. Kısa kısa cümlelerle, gelin, önce turnuvayı, ardından Final-Four’u ve son olarak da finalin güzideliğini yorumlayalım:
Güney Konferansı’nda Arizona ve Cal ilk turlarda, (benim favorim) Kansas ise konferans finalinde hayal kırıklığı yarattılar; Batı’da Baylor ve Oregon State yine ilk safhalarda, favorilerden (125 maçtır evinde konferans dışı rakiplere karşı namağlup serisini sürdüren) Duke ise konferans yarı finalinde havlu attı. Ortabatı’da Brandon Dawson’ın NBA’e gitmesinden sonra Michigan State Spartans’ın bırakın Final-Four’u, ilk turu bile geçecek dermanı kalmadığı anlaşılırken, Jakob Poeltl’lı Utah da yarı yolda Domantas Sabonis’li Gonzaga’dan büyük fark yiyerek adeta rezil oldu. Doğu’da ise Kentucky’nin vaktinden evvela vedası hariç bir sürpriz yaşanmadı. Konferansların genel görünümüne bakıldığında, Güney’in galibi Villanova, Batı’nın hükümdarı, Buddy Hield’la şok etkisi yaratan Oklahoma, Ortabatı’nın prensi de, Gonzaga ve Virginia gibi devleri geçerek şapkadan çıkan Syracuse oldu; Doğu’da ise, hiçbir rakibi North Carolina’nın yanına bile yaklaşamadı (konferans finalinde Notre Dame’a bile 14 sayı fark attıklarını göz önüne alırsak, rahatlıklarını daha iyi anlayabiliriz).
Final-Four’a kalan Villanova, Oklahoma, North Carolina ve Syracuse, bizlere yepyeni rekabetler sunacaktı, veya biz öyle umuyorduk. Fakat yarı final maçları rekabet açısından tam bir sükut-u hayal oldu; Villanova, Oklahoma ve Buddy Hield’ı neredeyse ikiye katlayarak 95-51 “cezalandırdı”, North Carolina ise, finalden önce misafir kabul etmeyeceğini, Syracuse’u 83-66 yenerek gösterdi. Oklahoma’da turnuvanın flaş kahramanı Hield 4/12 gibi felaket bir yüzdeyle sadece 9 sayıda kaldı ve 12 sayı üreten John Woodard‘dan başka çift hanelere çıkabilen olmayınca, tam 6 oyuncusu çift haneli sayı katkısı yapan Villanova’nın yanına yaklaşmaları elbette hayal oldu. Aynısı, Trevor Cooney, Michael Gbinije ve freshman guard Malachi Richardson önderliğinde takım basketbolu oynayıp alemi dize getiren Syracuse’un da başına geldi; North Carolina’da süperyıldız adayı Brice Johnson, senior forvet Keneddy Meeks, sophomore Justin Jackson ve bir Jason Kidd performansı gösteren oyun kurucu Joe Berry II sahanın her iki yanında da muazzam bir performans sahneleyince, Tar Heels 1985‘ten (yani Michael Jordan’ın mezuniyetinin bir sene sonrasından) beridir ilk kez finale yükselmeyi başardı.
Yarı Finaller ne kadar sönükse, final de bir o kadar göz kamaştırıcı oldu; tam manasıyla dengini bulan iki dev takım, kozlarını kıyasıya paylaştılar. İlk devrenin ilk bölümlerinde Villanova maça çok iyi başlamıştı, fakat devre biterken (tribündeki Michael Jordan’ın da gazıyla) North Carolina arayı kapatmış ve soyunma odasına 39-34 önde gitmişti. İkinci yarıda da benzer bir iniş-çıkış tablosu seyrettik; fakat maçın son 40 saniyesi, maçtan apayrı bir düelloydu desek, yeridir. Uzun yıllardır skorda ve her alanda bu denli başa baş giden bir final görmemiş biz basketbolseverlerin gözlerindeki pası evvela, bitime 4.7 saniye kala imkansızlardan öte bir üçlük isabetiyle skoru 74-74’e getiren North Carolina’lı Marcus Paige (21s 6a) aldı; ikinci yarı epey geriye düşen Tar Heels bu basketle maça ortak olup uzatma periyodu hayalleri kurarken, son senesindeki Wildcat guard Arcidiacono (16s), bencillikten alabildiğine uzak, seçkin bir karar verdi ve sezon genelinde %40’ın altında üçlük atan forvet Kris Jenkins, bomboş pozisyonda, son saniyede üç sayı çizgisinin gerisinden hayatının en büyük basketini göndererek tarihe geçip maçı da 77-74 Villanova’ya kazandırdı…
Villanova Wildcats’te Jenkins’in muhteşem üçlüğü Michael Jordan’ın bile takdirlerini toplarken, maç boyu direnişi ve ikinci yarıdaki ivmeyi sağlayan ana kahramanlardan yedek skorer guard Phil Booth (20s), yarı finalin iki misli sayı katkısı verip takımının en skorer ismi oldu ve geçen yıl Devin Booker’ın bıraktığı süper-yedeklik müessesesinde harikalar yarattı. Büyük forvet Daniel Ochefu 9 sayı 6 ribaunt 2 blok ile, takımın ana skor silahı Josh Hart da 12 sayı 8 ribaunt ile mücadele etti; geçtiğimiz yılki FIBA U-19 Dünya Şampiyonası’nda ABD takımının her şeyi olan freshman guard Jaylen Brunson da, skorda varlık gösteremese bile, tüm angaryalarda ve savunmada yine takımını diri tuttu ve daha ilk yılında bir şampiyonluk yaşayıp, ne denli büyük bir oyuncu olacağını bizlere bir kez daha ispatladı. Atlantik Konferansı’nın gururu Tar Heels’da ise 1/8 isabette kalan Kennedy Meeks haricinde hayal kırıklığı yaratan kimse olmadı, fakat gün, Wildcats’in günüydü ve Brice Johnson‘ın 14 sayı 8 ribaunt, Joe Berry II’nin de 20 sayı 4 ribauntluk katkıları boşa gitti.
Duke’ta son senesini yaşayan (Plumlee aşiretinin son neferi) Marshall Plumlee ve geçen yıldan bakiye kalan Wichita’lı Fred VanVleet başta olmak üzere pek çok son sınıf öğrencisi, bir şampiyonluk (daha) görme arzularını gerçekleştiremeden kolej kariyerlerine noktayı koydular. Ben Simmons (LSU), yeni Antetokounmpo adayı Brandon Ingram (Duke), Jamal Murray (Kentucky), Buddy Hield (Oklahoma), Jaylen Brown (Cal), Kris Dunn (Providence), Jakob Poeltl (Utah), Tyler Ulis (Kentucky), Ivan Rabb (Cal), Deyonta Davis (Michigan State) Taurean Prince, Gary Payton Jr. gibi isimler, katılmaları halinde draftte kuşkusuz ses getirecekler. Benim sezon boyunca bu isimler hariç dikkatimi çeken isimlerin listesini sizlere sunarak, bu yılki Mart Çılgınlığı izlenimlerimi noktalıyorum. Muhteşem bir şov oldu, umarız kalite hiç düşmez…
Armani Moore – F Tennessee Volunteers, Roosevelt Jones – G Butler Bulldogs, Kelan Martin – F Butler Bulldogs, Marcel Pettway – F Bryant Bulldogs, Rodney Bullock – F Providence Friars, Drew Edwards – G Providence Friars, Fred VanVleet – G Wichita St. Shockers, Anthony Gill – F Virginia Cavaliers, Malcolm Brogdon – G Virginia Cavs, Chinanu Onuaku – C Louisville Cardinals, Ron Baker – G Wichita St Shockers, Tra Holder – G & Kodi Justice – G Arizona St Sun Devils, Rico Gathers – F Baylor Bears (İnanılmaz bir ribauntçu), Akolda Manyang – C Oklahoma Sooners, Khadeem Lattin – F Oklahoma Sooners (Blok manyağı bir isimdir, dikkat edelim), Jordan Woodard – G Oklahoma Sooners, Ryan Spangler – F Oklahoma (Ribaunt makinesi), Isaiah Cousins – G Oklahoma, Josh Hart – G Villanova Wildcats (Hücum ribauntlarında şimdiden bir marka oldu), Zach Hanson – F Creighton Bluejays, Maurice Watson Jr – G Creighton, Jordan Tolbert – C SMU Mustangs, Reginald Johnson – G Hampton Pirates, Sterling Brown – G, Nic Moore – G & Ben Moore – F SMU, Matt Tiby – F Milwaukee Panthers, Nikola Jovanovic – C, Julian Jacobs – G, Katin Reinhardt – G & Chimezie Metu – F SC Trojans, Trevor Thompson – C Ohio State Buckeyes, Marcus Lee – F Kentucky Wildcats, Damion Lee – F, & Quintin Snider – G Lousville Cardinals, Ben Lawson – F Western Kentucky, David Walker – G Northeastern Huskies, *Denzel Valentine G Michigan State, Kenny Goins – G Michigan St Spartans, Erron Harris – G Michigan St. Spartans, Tony Parker – F UCLA Bruins, Thomas Welsh – C UCLA, Bryce Alford – G UCLA, Isaac Hamilton – G UCLA, Marcus Paige – G North Carolina, Cameron Ridley -FC Texas Longhorns, Isaiah Taylor – G Texas, Demarcus Holland – G Texas, Grayson Allen – G Duke (Long Beach’e karşı 33 sayı attı), *Wayne Selden JR – G Kansas Jayhawks, Matt Thomas – G Iowa State Cyclones, Abdel Nader – F Iowa State Cycolnes
Finalin son saniyelerindeki clutch basketler için tıklayın
Yazarın diğer yazılarına erişmek için tıklayın
mail: efe.ozenc@abcspor.com
twitter: @efe_ozenc
Youtube: Turuncu ve Siyah Kadar Yuvarlak
