MAMMA LI TURCHI!

İtalya’da yaşadığım 5 yıl boyunca San Siro’ya birçok kez, Roma Olimpiyat Stadı’na da bir kez Lazio – Beşiktaş Şampiyonlar ligi maçını izlemeye gitmiştim. Kuzeyin daha zengin ve tuzu kuru taraftarına göre Roma’ya inince kaynayan kan Napoli’de daha da deli akmaya başlıyordu. Ben de ayağımın tozuyla akşam 6’da Napoli havaalanına inip buralı bir arkadaşla birlikte stadın yolunu tuttum. İşin ilginç tarafı kendisi Napoli’nin yerlisi, mozzarella diyarının yiğit bir delikanlısı olmakla beraber çocukluğunda Vialli – Mancini – Pagliuca ve Lombardo’lu efsane Sampdoria’yı izleyip hayatının geri kalanını acı içinde geçirmeye mahkum bir Sampdoria taraftarı ve bana aldığı bileti verirken ‘bu maçı mutlaka alın çünkü bu akşam kızdırmam gereken çok arkadaşım var’ dedi. Gereği yapıldı. Sen de bu gece rahat uyu Amedeo.

İçeri girince üç büyüklerin son yıllarda stadyumlarına yaptıkları yatırımların değerini daha iyi anladım. Bana göre tüm zamanların en büyük futbolcusu hazreti Maradona’nın mabedi olan San Paolo stadını oldukça bakımsız ve biraz da köhnemiş buldum. Yerimi değiştirip bizimkilerin arasına karışma talebim güvenliğe takılınca oturdum kös kös Napoli taraftarlarının arasına. Zaten 6 puan almış takımın stadı bu kadar bile doldurmasını beklemiyordum ama bizim cengaverler 2500 taraftarla 30000 kişiyi sustururken ben de dudaklarımı yiyordum. Allahtan yanımdaki Antonio insan evladı çıktı da arada ona açıldım çünkü tepkisiz hallerim nedeniyle haliyle şüphe çekiyordum. O da sağolsun gayet anlayışlı davrandı ve hatta yedikleri üçüncü golde bile nezaketini bozmadı ama ben o sırada içimde Vezüv gibi patlayan sevinci Pompei gibi taş olmadan dışarı çıkıp kuytu bir yerde bağırma arzusuyla yanıp tutuşuyordum.

Bu kadar tevatürden sonra maça gelirsek gerçekten de Napoli’nin fecaat bir defansı olduğuna, Milik olmayınca hücum hattında bitirici vuruşu yapamadığına, geçen sezon 13 gol atıp 20 asist yapan Insigne’nin yıllık 1,2 milyon Euro olan maaşını 5 milyona çıkarma isteği reddedildiği için ne kadar isteksiz oynadığına bizzat şahit oldum. Ancak bunlardan çok daha önemlisi Beşiktaş’ın bu gece çok önemli bir eşiği atladığına tanıklık ettik. Bakın, bunu bir kenara not edin çünkü İtalyan futbolunun sağlam takımlarından Napoli evinde Avrupa Kupaları’nda oynadığı son 18 maçta yenilmediği gibi 49 gol atmıştı. Bu akşam deplasmanda bir İtalyan takımını hiç geri düşmeden ve Rus hakemin yoğun çabalarına rağmen 3-2 yenmek Beşiktaş’ın Avrupa’da Lucescu zamanında bile yapamadığı psikolojik bariyeri de yıkmasını sağlayabilir. Şenol Güneş şu anda Türk futbolundaki en iyi teknik direktör olduğunu bu akşam kurduğu taş gibi takımla tekrar kanıtladı. Tarih yazmaya hiç bu kadar yakın olmamıştık.

Son zamanların en çok eleştirilen futbolcusu Aboubakar’a attığı golden önce ezdiği toplar nedeniyle içimden saydırırken beklenen patlamayı nihayet yapması ona güvenen Şenol hocanın da elini çok rahatlattı. Şenol Güneş gerçekten bir jonglör gibi elindeki kadroyu kimseyi kırmadan ve küstürmeden azami verimle oynatıyor. Tabii ki doğal olarak bu kadar zor bir deplasmanda çok baskı yediğimiz dakikalar oldu. Hele maçın başları Napoli’nin sağlı sollu ataklarıyla kabus gibiydi ama tam o sırada gelen gol o rüzgarı kesti. 2-1 önde iken hakemin verdiği uyduruk ikinci penaltı olmasa çok da iyi bir ritim tutturmuştuk ama takımın 2-2 olduktan sonra bile moralini bozmayıp sağlam bir şekilde ayakta kalması bir Türk takımı için istisnai ve umut vericiydi. Bu akşam herkes alnından öpülecek top oynarken kaleci Fabri, Marcelo, sakatlanana kadar Tolgay ve Aboubakar ise müthiştiler. Eğer bu takımı izleyen Sosa ve Gomez kafalarını duvarlara vurmuyorlarsa bunun tek nedeni kafaları olmadığı içindir.

Velhasıl, başarı emek ister, sabır ister ve dayanışma ister. Bunların hepsi şu anda Beşiktaş’ta var ve bize güzel günler vaat ediyor. Bu akşam fırsat bulup da yiyemediğim yemeği yarın güzel bir pizza margherita’yla telafi edip üzerine Napoli körfezine bakıp limoncellomu yudumlarken yılların cefasından sonra sürdüğümüz sefanın daim olması için dua edeceğim. Bu topraklar Maradona gibi bir mucizeyi gördükten sonra Beşiktaş tarih yazmaya başlasa çok mu?!