Biz bir şeyler yaşarken, NBA’de gündem durulmuyor: Chicago ile Milwaukee arasında bir takas gerçekleşti ve bu uğurda Tony Snell Bucks’a, Michael Carter-Williams ise Bulls’a geçti. Öncelikle, bu takastan Bucks’ın biraz daha kârlı çıktığını söylemek isterim; Middleton’ın yokluğunda, hem iyi kötü dış şut atabilecek, hem bencil davranmayacak hem de savunmayı geliştirecek bir takım oyuncusu kazandılar ve uzun süredir kurtulmak istedikleri bir oyuncudan kurtuldular. Snell biraz daha iyi bir şutör olsa, piyango vurmuş olacaklardı – bu bile büyük bir başarı. Bulls’un niye böyle bir takasa imza attığını ise açıklamak kolay (fakat makul değil): Dış şut istemiyorlar. Snell’i yollayıp, dış şutta sorun yaşayan bir yedek oyun kurucu aldıklarına göre, ya başka bir takasa malzeme topluyorlar, ya da koç Hoiberg’ün kafasında yeni bir sistem var. Rondo – Butler – Wade‘den sonra, bir de MCW geldiyse, penetre üzerinden Sloven milli takımı gibi dağıtım yapan ama dış şutları üstelemeyen bir ekip oluşturuyorlar demektir. Allah akıl fikir vers..; pardon, Allah selamet versin, diyelim ve asıl konumuza, Charlotte Hornets’a geçelim…
22 – CHARLOTTE HORNETS
–
Gidenler: G Troy Daniels, F/C Al Jefferson, G Courtney Lee, G Jeremy Lin, SG Malachi Richardson, G/F P.J. Hairston, G Jorge Gutierrez, F Tyler Hansbrough
Gelenler: C Roy Hibbert, G Brian Roberts, G Ramon Sessions, G Andrew Andrews, G Rasheed Suleimon, G Treveon Graham, C Mike Tobey (serbest oyuncu olarak); G Marco Belinelli (takasla)
Geçen sezonki derecesi: 48-34
Koç: Steve Clifford
Nihayet, onca bocalamanın ardından koç Clifford önderliğinde geçtiğimiz sezon yazdırabildiler isimlerini play-off’a. Hem de gayet muteber bir galibiyet yüzdesiyle başardılar bunu; üstelik, Al Jefferson’ı bile nasıl kullanmaları gerektiğini çözmüşlerdi. Fakat yazın tüm para Batum ve Marvin Williams’ın sözleşmelerine gidince, lüks vergisi ödemeyi bile göze alan takım sahibi efsanevi Michael Jordan bazı isimleri göndermeye karar verdi. Böylelikle, benchin skoreri Linsanity, ihtiyar delikanlı Al Jefferson ve en mühimi, takımın savunmasını ve dış şut tehlikesini birkaç kademe birden arttıran Courtney Lee ile yollar ayrıldı. Troy Daniels’a da elveda dediler. Lee ve Lin’in ayrılıkları ayrı bir hüzünlü, hele ki yerlerine gelen “takviye”leri düşününce…
Öncelikle, sahada ordan oraya gezindiği için Lakers seyircisinin nefretlerini kazanan “koca ağaç” Hibbert’ı alıp ilginç bir hamle yaptılar. Charlotte en sonunda oturtmayı başardığı kaliteli çekirdeği ve kazanmaya başlaması sebebiyle, ileride serbest kalacak pek çok süperyıldızın bile uğrak yeri haline gelebilirdi, halen de gelebilir; ama Hibbert ile karizmayı epey çizdirdiler. Yetmedi, kerameti kendinden menkul, tuhaf playmaker Sessions ile anlaştılar ve Lee’nin yerine de Belinelli’yi getirdiler – takım oyununu seven bir savunmacı şutörün yerine, benmerkezli ve tek yönlü bir şutör almak: İşte varolmanın dayanılmaz hafifliği…
Geçtiğimiz yıl pozisyon başına en çok sayı atan 9. takımdı Charlotte. Bu istatistiğin sebepleri ise, Kemba Walker ve Nicola Batum’du hiç kuşkusuz. Walker, nihayet beklenen patlamayı yaptı ve All-Star eşiğine dayandı, hem de 55 sayılık bir maç bile oynadı geçen sezon; SG hatta SF mevkisi için bile fazla iri ve uzun kaçan Batum ise, Portland’da çöktüğü son sezonun acısını tam manasıyla burada çıkardı ve hem savunmada hem de hücumda büyük inisiyatif kullanıp takıma sınıf atlattı. 3 numara konusunda talihi pek yaver gitmeyen Charlotte’a eşsiz bir swingman kazandıran bu performans sayesinde, triple-double ekseninde oynayan, savunmacı, hızlı hücumu seven, blokçu, atletik pasör Batum muazzam bir kontrat imzaladı ve yeni NBA salary cap düzeninde, kağıt üstündeki başarının kontrat için tek ölçüt olmadığını kanıtladı. Tek eksiği, kötü bir dış şütör olması ve eli soğukken yanlış tercihler yapma eğilimi olan Batum ile, çok daha rahatlar. Walker ise, Damien Lillard ve Kyrie Irving ile aşık atabilecek durumda. Lin’in yerine Sessions gelince, benchteki 1 numara yedeğinde skorerliğe değil oyun kuran bir kısaya yönelmiş oldular – bu da, topu daha çok dolaştıracakları anlamına geliyor. Ayrıca iyice kabuğuna çekilen Brian Roberts da yedekler arasında.
2 numarada Batum’un oynadığı dakikalar haricinde, bu mevkide, Duke’tan mecburen son yıl Maryland’a geçiş yapan keskin şutör ve atletik penetreci çaylak Suleimon, Belinelli, Harrison ikizlerinden Aaron, Treveon Graham ve geçen yıla fırtına gibi girip sezon ilerledikçe tepetaklak düşen Jeremy Lamb boy gösterecek. Muhtemelen Batum’dan arta kalan tüm süreyi Belinelli ve Lamb arasında pay edecekler, fakat geçtiğimiz yılı adeta boş geçen Harrison da iyi kötü combo guard’lık meziyetleriyle katkı verebilir. Suleimon, Duke tecrübesine karşın kendini kolay gösteremeyecek besbelli ki – NBDL’e giderse şaşırmayalım. Lamb, yanlış şut tercihlerinde ısrarcılık açısından Belinelli’yi aratmasa da, ara sıra pas verebiliyor ve nadiren top kaybediyor – bunlar nispeten artı puanlar. Üstelik savunmada da bir şeyler yapmaya çabalıyor. Ne yazık ki faul çizgisinde halen çok kötü; bu yüzden kritik anlarda ve maç sonlarında rolünü eli titremeyen Belinelli’ye kaptıracaktır. Bakalım Belinelli, her topa değen son el olmayı eskisi kadar isteyecek mi? Unutmadan; çaylak Andrews, mesafe tanımayan çok yönlü bir skorer. Kimi anlarda dış şutlarıyla üst üste sayılar kazandırabilir Hornets’a…
3 numarada, sağlıklıyken savunmayı, tempoyu ve pas trafiğini yücelten bir Kidd-Gilchrist yine başrolü üstlenebilir. Geçen yıl sakatlıktan fırsat kaldığında oyununa dış şut eklediğini, ayrıca da eskisi gibi inatla birebirleri bloklamayı kovalamak yerine rakibin pas ve şutlarını bozmayı âdet edindiğini gösterdi – eğer sağlam kalabilecekse, bunlar Charlotte için büyük ganimetler. O yokken burada kuşkusuz ilk tercih Batum olur. Belki Graham bile bu mevkide şans bulabilir; ama nasılsa MKG ve Batum herkese yetecek, her eve lazım bir forvet ikilisi. Sakatlıklar devreye girerse, işte o zaman buradaki sığ rotasyon yüzünden tüm planlar alt-üst olur. Normal haldeykense, hücumda en kritik ve çok yönlü katkıları 3 numaradan alırlar.
Kidd-Gilchrist istediği vakit 4 numaraları da savunabiliyor; fakat takımda sürü sepet uzun forvet varken buna pek gerek kalmayabilir. 4-5 ikilisinde Kaminsky-Zeller ikilisi, yani hareketli ve kısa bir ilk 5 tercih edilirken 4 numaranın hakimi Zeller olacak gibi görünüyor. Hawes da fiziksel oyundan ziyade orta mesafeyi karıştırmayı sevdiği için 4 numarada bolca süre bulacaktır. Fakat bu mevkinin asıl sürprizi, banko Zeller’ın yerini zorlayıp geçen yılki gibi ilk 5 çıkmaya çalışacak Marvin Willams. 11 yıl önceki draft’ın 2. sırasında seçilen Williams, asla bunun hakkını veremedi ve giderek hiçliğe karışmak üzereydi – ta ki, Charlotte’a gelen kadar. Stabil yarı saha hücumu yerine modern pace-n-space’te karar kılan bir takımın deneysel sezonunda Williams epey iş gördü; dış şutları yüksek bir yüzdeyle bitirdi, atletizmi ve çabukluğuyla hem savunmaya hem hücuma hareketlilik kattı, ribauntları topladı, faul çizgisinden affetmedi, rolünü büyütmedi ve çok nadiren top kaybetti. Emeğiyle hak ettiği kontratı kaptığına göre, bu yıl da bu formunu sürdürürse, veteranlar içerisinde en gözde isim halini alır ve Zeller’ın dakikalarını kısıtlar – tabi bu durum takımın aleyhine değil, lehine olur. Sert savunma içinse, Zeller’dan sonra, atletizmden başka silahı olmayan çaylak Perry Ellis ve henüz kimseleri etkileyemeyen Christian Wood görev bekleyecek.
Evet, göze hoş gelen oyun sistemleriyle, Hornet’ler kısalar, çabuklar ve genç – yaşlı dengesini iyi ayarladılar. Üstelik, savunmanın (pivot mevkii gibi) belirli bölümleri ve (Sessions ile MKG dışında) benchten gelecek isimlerin bencilliği hariç, oyun sistemlerinde veya oyuncu tercihlerinde aksayan pek bir kısım yok. Bu yapıda Lee’yi ve Lin’i biraz arayabilirler; lakin Kaminsky ve Zeller isteneni verebilirse, Hibbert da en azından cüssesinin hakkını savunmada verirse, play-off’u rahatça görebilirler. Sakatlık başta olmak üzere yukarıda sayılan diğer etmenler de ters giderse, bu defa play-off’u ıskalayabilirler – fakat katiyen izleyicilere azap vermezler. Michael Jordan nihayet doğru tercihler yapan bir başkan olabildi, umarız devamı da gelir. Ha unutmadan, ümit ederim ki bu yıl da All-Star seçiminde Walker’ın hakkı yenmez…
Yazarın diğer yazılarına erişmek için tıklayın
mail: efe.ozenc@abcspor.com
twitter: @efe_ozenc
Youtube: Turuncu ve Siyah Kadar Yuvarlak
