4 yılda bir düzenlenen bu en büyük ve prestijli futbol organizasyonunun yayını TRT tarafından yapıldı. Açılış maçında top oyundayken bile spiker yaz dönemindeki TRT dizilerinin reklamını yapıyordu. TRT her zamanki gibi iyi hazırlanmıştı yani. Ömer Üründül berabere giden maçta bir takımın kazanması için mutlak gol bulması gerektiği gibi önemli bilgiler ve doyurucu yorumlarıyla izleyenleri aydınlattı.
Sonradan olma Barcelona aşkıyla İspanyol futbol ekolü, yeni futbol dünyası düzeni, bol pas hep pas, seyirciyi kusturana kadar pas olarak özetlenebilecek Allah’ın belası futbolun çakma groupie’leri, İspanyol’lar paspas olduğunda topluca kendilerine yeni sığınacak liman aradılar. Eh tabi tüm futbol bilgisi kazanana yanlamaktan ibaret olan skor medyasının önemli kısmının yazacak, söyleyecek malzemesi bir anda bitiverdi. Ne de olsa turnuva takımı İtalya da gitti, Ronaldo’lu Portekiz de.
Hollanda ekolü revaçtaydı, bu sene finalde Almanlar’dan alacaklardı kupayı, onlar da gümledi. Bütün basmakalıp düzen yıkılıyordu. Neyse ki kupayı Almanlar aldı da, spor medyasında toplu intiharların önüne geçildi. Mesut Dünya Kupası kaldırdı. Bizim milli takımı seçmeyerek kendi adına ne kadar olumlu bir iş yaptığını da bir kez daha göstermiş oldu.
Cüneyt Çakır projesi başarıyla tam gaz devam etti (nedir bu proje diyenler için Dinamo, Kızılyıldız gibi örnekleri incelemelerini tavsiye diyorum. Anlamamakta direnenler için çare Fotomaç’ta!). Türkiye’de yönettiği kumandalı maçların sorgulanma ihtimali de CHP’nin seçim kazanma ihtimaline indi.
Dünya Kupası’ndan aklımda kalan bir başka olay da ABD teknik direktörü Alman Jürgen Klinsmann’ın Almanya’ya karşı oynadıkları maçta ABD milli marşını söylemesi oldu. Bir anda gözümde üzerinde GAZİ yazılı formasıyla milli marşımızı söyleyen Daum beliriverdi. Nedir kardeşim bu gittiğin yerin marşını okumak? Bu kimlik bunalımı Doğu Batı demeden Alman futbol dünyasını kemiren en büyük hastalıktır. Bence buradan yürürsek çok ekmek çıkar!
* Her daim gündemin değiştiği, kaosun en büyük güç olduğu dünyanın en büyük akıl hastanesinde yaşayan bizlerin peşini türlü olaylar yaz boyu bırakmadı elbette. Burada yazanlar elbette olup biten garabetin tamamını kapsayamaz. Arşiv marşiv taramadan aklımda kalanların empresyonist derlemesi; her absürd gelişmeyi yazmaya vakit yetmez.
Yazarın diğer yazıları için tıklayın
ABCSPOR
