Futbolumuzda bir terim vardır ya, genç yetekler için söylenir;“Kumaşı çok iyi ama, daha küçük bir kulübe yollayalım, biraz pişmesi lazım”diye. Oldum olası bunun aksini savunmuşumdur. Eğer bir oyuncu henüz 16, 17 yaşlarında büyük bir kulübe transfer edilmişse, ya da takımının alt yapısından A takıma çıkma başarısını göstermişse, o yuncunun yeteneğinden kimsenin şüphesi yoktur. O oyuncunun o seviyeden sonra başarılı olması, kulübünden aldığı eğitim ile bire bir paraleldir!
Ama maalesef sürekli bugünün başarısının önemli olduğu futbol anlayışımızda gençlere gerekli sabır ve şans tanınmaz. Gençlerin hata yapabilme fikrine bile kimsenin tahammülü yoktur. Bizim büyük takımlarımız da çareyi bu yetenekleri istedikleri başka bir oyuncunun transferinde kiralık koz olarak kullanarak bulur. Ve yine maalesef birçok genç yetenek, tabiri caiz ise dibi tutarak, hak ettikleri yerlere bir türlü varamadan zaten çok kısa olan profesyonellik hayatlarını heba etmek zorunda kalırlar.
Durum acaba diğer spor dallarında boyle mi? Kesinlikle hayir!
Dün akşam Montreal Boston buz hokeyi maçıni izlerken bu soru aklıma geldi. Maçın 3 periodu da 0-0 bitmiş uzatmalar arası şöyle bir maçı gözümün önüne getirdim, Maç boyunca gerçekten fark yaratan oyuncular kimlerdi diye. Aklıma gelen iki isim oldu; (Tabii ki Price ve Tuka dışında, her ikiside mükemmele yakın maç çıkardılar)Her ikisi de alt yapıdan olan, Montreal’den 21 yaşındaki çaylak Michael Bournival ve Boston’dan maçın uzatmalardaki tek golünü atan daha önce ismini hiç duymadığımız 23 yaşındaki Matt Fraser.
Bournival 2010 yılında 73.cu oyuncu olarak seçilmiş, kendisine verilen şansları çok iyi değerlendirerek adeta tırnaklarıyla buzu kazıyarak bulunduğu yeri haketmiş bir oyuncu. Maç boyu 18 shift’le sadece 14 dakika oyunda kalmış olmasına rağmen kaleye atmış olduğu 9 şutla en çok gol pozisyonuna giren oyuncusu oldu.
Öteki tarafta Matt Fraser. onun ilk playoff maçı olmasına rağmen, Boston’nun gol atmada çektiği sıkıntıları gidermek amacı ile alt takımdan çağrılan Matt Fraser yakaladığı 5 gollük pozisyonun belki de en önemlisini uzatmalarda gole çevirerek, genç kariyerinin en önemli golüne imza atmış oldu. Bu golle Boston seriyi 2-2 yaparak saha avantajını yeniden eline geçirmiş oldu.
Değinmek istediğim şu ki; başarının sırrı kesinlikle alt yapıdan geçmektedir. Alt yapınız ne kadar geniş, ne kadar güçlü ve oynamaya hazır oyunculardan oluşmuş, her ne kadar takım kültürünüze paralel ise, takımın başarısı o denli sürekli olur.
