DÜŞECEK MİYİZ YOKSA ?
Açıkçası şu an masanın başında biraz düşünceli, daha da fazlası korkuluyum çünkü Torku Konya Basket ciddi manada düşme tehlikesinde hatta yüksek ihtimalle düştü bile diyebiliriz ama tabii ki basketbol bu bilirsiniz, her zaman söyleyecek son bir sözü vardır!
Basketbolun o sebeple biraz çocuksu biraz da saçma bir umutla, ben de bu takıma düşmeyecek diyorum. Sosyal medya da ve arkadaş grubunda Torku Konya’nın benim için biraz farklı bir yeri var sadece Konyalı olduğum için değil çoğu maçına gittiğim Büyükşehir Belediyesi Spor Salonu’nda maçlardan önce veya sonrasında tanıştığım Clay Tucker, Dwight Hardy, Sinan Güler, Furkan Korkmaz, Thomas Huertel ve benim de özel hayranı olduğum oyunculuğumda da örnek aldığım Jayson Granger gibi Avrupa basketbolundaki kıymetli yıldızlarla tanışma fırsatı bulmama sebep olan bir takımdı Torku Konya Basket.
Şimdi neden böyle olduk bi bakmak istiyorum geçmişe dönüp te. Öncelikle sezona çok flaş bir şekilde girmişti Konya ekibi 4’de 3’lük bir galibiyet ile fakat sonrasında gelen 5 maçlık mağlubiyet serisi bizi Konya ‘nın ligdeki alışılageldik yeri olan 10 ve 11’inci sıralar bandına attı. Ardından gelen destansı Karşıyaka zaferinden sonra 2/3’lik güzel bir seri yakalasak da, işte bu günden sonra kötü zamanlar başladı camia için 13 maçtır kazanamayan bir Konya var ve bu bizi cidden üzüyor!
Özellikle son iki haftada kaybedilen Büyükçekmece ve Banvit maçları bizi dibe doğru attı, tabii ki bunlar üzücü fakat genel manada da düşünüldüğünde gerçekten olacağı da belliydi desem yanlış olma!. Olaya kadro yapısıyla başlamak istiyorum sezon başında da bahsetmiştim oldukça dar bir kadro yapısına sahipti Konya… Bunun yanında da dinamizm eksikliği de vardı ve patlayıcı özelliklere sahip tek oyuncu belki de Jefferson ‘dı. Sezonun ilk 20 haftası skoru Clay Tucker, Jr Reynolds ve de kısmen de olsa Jr Bremer’ın üstlendiği savunma temelli düşük skorda maçlar oynayan hücum potansiyeli belki de ligde en az olan bir Torku Konya vardı.
Arkasından Byron Mullens gibi NBA patentli şutör bir 4 numara getirilip, Jefferson ve Sean Williams’ın şut problemi ciddi manada çözülüp Bremer’ın da kısıtlı penetre yeteneklerinin ortaya çıkması sağlandı. Bunun yanında kısmen de olsa şut sokabilen Plisnic ve Pastal gibi veteranlar da totalde 10-12 sayı civarı önemli katkılar da verdiler. Bunun dışında Banvit maçında takıma dahil olan Dionte Christmas gibi bir skorer takıma dahil oldu ve takımın tüm çehresi bir anda değişti.
Torku Konya sonrasındaki iki maçta da +90 sayı buldu. Bremer – Christmas – Pastal – Mullens – Sean Williams beşiyle ciddi bir dış şut ve pick and roll tehdidine dönüştü hatta zaman zaman Sean ‘ın çıkıp yerine Jefferson’un girdiği koşan tempo yapan da bir takıma dönüşüyordu belki bir oyuncu girdi ne temposu diyebilirsiniz fakat Jeferson bence TBSL’de en iyi trailer koşusu yapan 4 numaralardan biri özellikle insanüstü atletizmi ve hızlı ayaklarıyla… Şuan kadro beni ciddi manada heyecalandırıyor ne yalan söyleyeyim.
Tabi bu arada Jr Bremer ve Aziz Bekir ile de yollar ayrıldı yerine şuanlık bir koç getirilmedi ve ben son 4 maçta 4 galibiyet alma zorunluluğu olan Torku Konya için yanlış bir karar olduğunu düşünüyorum, özellikle Bremer dışında takımda 1 numara kalmadığını da düşünürsek!
Yarın Konya’nın karşısında çok kritik, formda play off kovalayan ve bu galibiyete çok ihtiyacı olan bir Beşiktaş olacak zor bir maç bizi bekliyor. Biletimle orada maçı izliyor olacağım, umarım bu maç düştüğümüz maç olmaz diyerek biletlerin 5 lira olduğunu hatırlatarak, Konya şehrinin maça katılımının oldukça fazla olmasını temenni ediyorum.
ALİ BERKE KOÇAK
mail : aliberken.kocak@abcspor.com
