İlk çeyrekte maça çok kötü başlayıp çok güzel geri döndük. 11-2 ye 11-0 ile cevap vererek kolay pes etmeyeceğimizin sinyalini ilk çeyrekten verdik.
Avrupa’da boyalı alanda Nenad Krstic’i tutmak icin, atom bombasına ihtiyaç vardi ama maalesef barış yanlısı bi tutum icindeydik ve savunma silahlarımızı bırakmıştık.
Ama o da ne, cok yakın zamanda Cska takımında kapıcı çocuğu muamelesi goren bebek yüzlü Zoran, katil olarak geri dönmüştü. Yanına da tipi oldukça caydırıcı olan bizim Kabasakal Malik’i almıştı.
2. Çeyrekte biraz tecrübeli olsak farkı açabilirdik ama devre 38-38 bitti.
3. Çeyrekte bir ara Carlos ortaya çıkar gibi oldu ve ”Alley-oop yaptırmadan maç bitmez” diyerek orta sahadan Kabasakal’a bile yaptirdi Pops’ un yokluğunda.
Zoran’in sayılarını hesaplamaya skorbord bile yetmedi, ben de sıkıldım ve 35’te bıraktım. Kaçırmaya niyeti yoktu çocuğun. 3. Çeyreğin sonunda bol silahlı rakipte bu kez de Sasha Kaun devreye girdi ve boyalı alanı kavun gibi yardı. Ne olduğunu anlamadan 6 da 6 ikilikle 12 sayıya ulaştı.
Akkaş Manuchar ”Biraz fazla mı oyunda kaldı, bugün biraz formsuz mu?” derken neden sahada olduğu ortaya çıktı. Maçın bitmesine 2 dakikadan az kala sahanın en kısası Çakal Carlos elindeki topu paylaşamayınca, hava atışına en kısa olan Carlos’la en uzun Kavun çıktı. Hava atışını bile asiste dönüştüren Carlos, Akkaş’ın 3’lüğüyle Moskova’yi az kalsın donduruyordu ki, Carlos un son asist teklifini 12 saniye kala reddeden Milan Macvan mac uzasın dedi.
Uzatmada Cska yeni silahını sahaya sürmüştü, Sonny Weems… Normal sürede sıfır ceken bu arkadaş, uzatmada 2 dakikada 8 sayı attı. Furkan’ı da bu arada biraz unuttuk galiba.
Son dakika tam bir taktik savaşına dönüştü. Kaybedersek Zoran Erceg intihar eder mi diye düşündüm. Kurt hoca Ergin Ataman son 11 saniyede son top rakipteyken faul yaptırmadı ve Real Madrid’in Kuban’a daha fazla fark atmasını bekleyerek 86-85’e razı oldu. Maç başlamadan bu skoru verseler altına imzamı atardim zevkle ama Zoran için yazık oldu, zira Moskova destanı yazmak başka bir bahara kaldı.
